Sözler ve Alıntılar
Herkes ve her şey görüntü olmak için çırpınıyordu. Savaş bir görüntüydü artık, acı bir görüntü, açlık bir görüntüydü. Ölümlerin bir bilgisayar oyunundan farkı yoktu. İnsanlar sadece sayıdan ibaretti. En kötüsü, insan, görüntüydü. En az iki yüz yıldır bize nasıl düşünmemiz gerektiğini öğretenler nasıl bakmamız ve neyi görmemiz gerektiğini de öğretiyorlardı. Görüntü bize güzel ve gerçek görünmüştü. Göründükçe özgür olduğumuzu sanıyor görünmek için çabalıyorduk. Çünkü sadece görünen vardı ;böyle İNANDIRILLMIŞTIK
Sayfa 147Kitabı yarım bıraktı
Bizi biz yapan hafızamıza sadakattir özgürlük, belki de unutmaktır.
İçinden geçeni söyleyebilmektir. Diğer yandan istediğinde susmak ya da susabilmektir.
Sayfa 6Kitabı yarım bıraktı
Görüntüde Özgürlük
En az iki yüz yıldır bize nasıl düşünmemiz gerektiğini öğretenler, nasıl bakmamız ve neyi görmemiz gerektiğini de öğretiyorlardı. Görüntü bize güzel ve gerçek görünmüştü. Göründükçe özgür olduğumuzu sanıyor, görünmek için çabalıyorduk. Çünkü sadece görünen vardı; böyle inandırılmıştık.
Sayfa 147 - Dursun ÇİÇEKKitabı okudu
Tanrı tarafından muhatap alınmak özgür olmak demektir.
Sayfa 27 - İhsan Fazlıoğlu
İnsanın nisyan ile malul oluşu/eksikliği, özgürlük tahayyülünün ve fiilinin mümkün sınırlarını belirler. İnsan hatırladığı, hatırlayamadığı, unuttuğu ve unutamadıkları ile birlikte benliğini inşa eder ve bu inşa aynı zamanda özgürlüğünün tabii hudududur. Benzer şekilde özgürlüğünün hududu, hatırlamaya ve unutmaya ilişkin eylemlerin niteliğini belirler. Söz konusu karşılıklılık ilişkisi insanı, insan yapar. Bütün eksikliği, tam olma çabası, iradesi, fiili ve bunların hiçbir zaman mutlak bir varlık hüviyetinde olmayışı, her şeyden önce hatırlamanın ontolojisine işaret eder.
Faruk KaraarslanKitabı okudu
Herkes ve her şey görüntü olmak için çırpınıyodu. Savaş bir görüntüydü artık, acı bir görüntü, açlık bir görüntüydü. Ölümlerin bir bilgisayar oyunundan farkı yoktu. İnsanlar sadece sayıdan ibaretti. En kötüsü, insan görüntüydü. En az iki yüz yıldır bize nasıl düşünmemiz gerektiğini öğretenler nasıl bakmamız ve neyi görmemiz gerektiğini de öğretiyorlardı. Görüntü bize güzel ve gerçek görünmüştü. Göründükçe özgür olduğumuzu sanıyor görünmek için çabalıyorduk çünkü sadece görünen vardı böyle inandırılmıştık.
İnsanlar sadece televizyonu, fotoğrafı, sinemayı değil birbirlerini de bir görüntü gibi izlerler. Tüm sosyal hadiseler bir görüntüdür artık. İnsanlar, bir insan topluluğuna, bir savaşa, bir mimari esere, bir sosyal hadiseye bakarken de televizyona bakar gibi bakıyor artık.
Sayfa 148 - Dursun Çiçek