Anı yine pek alışık olmadığım bir türdü. Artun Ünsal ise ismini bile ilk kez duyduğum bir insan. İstiklal Caddesi YKY'den 'haydi rastgele bir şey seçip deneyeyim' düşüncesiyle almıştım.
İsminin altında bir sürü sıfat barındıran bir insanmış Artun Ünsal (yazar, akademisyen, gurme, gazeteci..). Haliyle bu da pek farklı alanlarda olayların yaşanmasına sebep olmuş. Sıra dışı olanları olsa da sadece bakanın zihnindeki düşünceler ve anlatım yeteneğiyle değer kazanacak anlar da vardı elbette. 1950lerden 2010lara kadar Paris, İstanbul, Ankara, Kıbrıs ve daha başka yerlerden minik öyküler dinliyoruz hem de o zamanlardan fotoğraflarla birlikte.
Tel Dolaptaki Karpuz'dan, belki de genel olarak anı türünden öğrendiğim şey şu: Yaşanan an her ne kadar alelade olsa da biraz çevreye dikkat edip biraz da o andaki zihnimizi sürekli hayaller ve düşünceler içinde serbest bırakırsak bir anı kitabında yer alacak anlatı değerine sahip olma şansı vardır her yaşanmışlığın.
