Artun Ünsal

Anı yine pek alışık olmadığım bir türdü. Artun Ünsal ise ismini bile ilk kez duyduğum bir insan. İstiklal Caddesi YKY'den 'haydi rastgele bir şey seçip deneyeyim' düşüncesiyle almıştım.
İsminin altında bir sürü sıfat barındıran bir insanmış Artun Ünsal (yazar, akademisyen, gurme, gazeteci..). Haliyle bu da pek farklı alanlarda olayların yaşanmasına sebep olmuş. Sıra dışı olanları olsa da sadece bakanın zihnindeki düşünceler ve anlatım yeteneğiyle değer kazanacak anlar da vardı elbette. 1950lerden 2010lara kadar Paris, İstanbul, Ankara, Kıbrıs ve daha başka yerlerden minik öyküler dinliyoruz hem de o zamanlardan fotoğraflarla birlikte.
Tel Dolaptaki Karpuz'dan, belki de genel olarak anı türünden öğrendiğim şey şu: Yaşanan an her ne kadar alelade olsa da biraz çevreye dikkat edip biraz da o andaki zihnimizi sürekli hayaller ve düşünceler içinde serbest bırakırsak bir anı kitabında yer alacak anlatı değerine sahip olma şansı vardır her yaşanmışlığın.

Süt uyuyunca peynire döner. Bakterilerin bir marifetidir bu. Peynir kahvaltıların baş tacı, ekmeğin katığıdır. Gezgin yazarımız bu sefer peynirlerimizin öyküsü için yola çıkmış. Fotoğrafçıyıda yanına götürmüştür. Yine enfes bir kitap olmuş. Eline sağlık sevgili yazar.

Hayatın ta içinden bir kitap. Yazarın birikimleriyle harmanlanmış ve yazarın yakınından uzağından hayatına dokunmuş, insana dair düşüncelerinin oluşmasına zemin hazırlamış insanlarla dolu bir eser. Bu kitap baştan sona insan.

Okumayı çok istediğim ama bulmak için çok çaba harcadığım bir kitaptı. Ekmek gibi. Anadolu coğrafyası buğdayın neşet ettiği kadim bir coğrafyadır. Ekmek nimettir. Nimete yan gözle bakan nankördür.

Zeytin ve zeytinağacı, Akdeniz'in simgesidir. Aynı zamanda barışın iyi bir mutfak içinde zeytinyağı varsa bu nitelendirmeyi hak eder. Artun'un bu kitabı görsellerle beslenmiş enfes.