Kültürel Temsiller, kurumların ve medyanın kullandığı metinleri ve imgeleri sorgulamanın ve eleştirel biçimde analiz etmenin araçlarını öğreten bir ders kitabıdır. Temsil kuramlarını alandaki yeniliklerle birlikte sunar. Televizyondan internete, temsil etmenin yeni teknolojilerini ve formatlarını gösterir. Bunun yanında temsil kültürü ve demokrasi üzerine tartışmalar sayesinde gerçek ile görünüm arasındaki farka odaklanır. Etkinlikler, okumalar, görseller ve örnekler yoluyla kültürel araştırmalar ve medya çalışmaları alanına ilgi duyan herkese bir rehber olur.

Yazar:

Stuart Hall

Çevirmen:

İdil Dündar

Tahmini Okuma Süresi: 14 sa. 30 dk.Sayfa Sayısı: 512Basım Tarihi: Ekim 2017Yayınevi: Pinhan Yayıncılık

ISBN: 9786059460286Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

İletişim-Medya

#231 İletişim-Medya türünde

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

Temsil Kültürel Temsiller ve Anlamlandırma UygulamalarıPinhan Yayıncılık · 512 syf

Kitapyurdu

₺81,25

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

853gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 36.4

Erkek% 63.6

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Stuart HallYazar · 5 kitap

Stuart McPhail Hall , (3 Şubat 1932 - 10 Şubat 2014) 1951'den beri İngiltere'de yaşayan ve çalışan Jamaikalı doğumlu bir kültür kuramcısı , siyasi aktivisti ve sosyologudur . Hall, Richard Hoggart ve Raymond Williams ile birlikte şimdi British Cultural Studies veya The Birmingham Kültürel Çalışmalar Okulu olarak bilinen düşünce okulunun kurucu figürleri. 1950'lerde Salon, etkili Yeni Sol Gözlem'in kurucularıydı. Hall, Hoggart'ın daveti üzerine 1964 yılında Birmingham Üniversitesi'nde Çağdaş Kültürel Çalışmalar Merkezi'ne katıldı. Hall, Hoggart'tan 1968'de merkezin başkan vekili olarak görev aldı ve 1972'de yönetmen oldu ve orada 1979 yılına kadar orada kaldı. Merkezi, Hall, ırk ve cinsiyet ile baş etmeye yönelik kültürel çalışmaların kapsamını genişletme ve Michel Foucault gibi Fransız kuramcılarının eserinden türetilen yeni fikirleri birleştirmeye yardımcı olarak bir rol oynuyor. Hall, 1979 yılında merkezden ayrılıp Açık Üniversitede sosyoloji profesörü oldu. 1995-97 İngiliz Sosyoloji Derneği Başkanıydı . Hall 1997'de Açık Üniversiteden emekli oldu ve Profesör Emeritus'du . İngiltere'nin Observer gazetesi, onu "ülkenin önde gelen kültür kuramcılarından biri" olarak nitelendirdi. Salon ayrıca Siyah Sanat Hareketi'nde yer aldı . John Akomfrah ve Isaac Julien gibi film yönetmenleri onu da kahramanlarından biri olarak görüyorlar. Hall, University College London'da modern İngiliz tarihi feminist profesörü olan Catherine Hall ile evlendi. Stuart Hall Kingston, Jamaika'da , orta sınıf bir Jamaikalı Afrikalı, İngiliz ve muhtemelen Hint kökenli bir ailenin ailesi olarak doğdu. Jamaika'da, Jamaica Koleji'ne girdi ve İngiliz okul sisteminden sonra modellenmiş bir eğitim aldı. Bir röportajda Salon, kendisini bu yıllarda "parlak, umut verici bir bilim insanı" ve örgün eğitimini "çok klasik bir eğitim" olarak tanımlıyor; çok iyi fakat çok iyi bir akademik terimle. " Sempatik öğretmenlerin yardımıyla eğitimini " TS Eliot , James Joyce , Freud , Marx , Lenin ve çevredeki edebiyat ve modern şiirden bir kısmını" ve " Karayip edebiyatı " nı da içerecek şekilde genişletti. Hall daha sonraki çalışmalarda ailenin çoğundan daha koyu tenli sömürge Batı İndies'in pigmentokrasisinde büyüyenlerin dünya hakkındaki görüşlerine derinden bir etkisi olduğunu ortaya koymaktadır. 1951'de Hall Oxford Üniversitesi'nde Merton Koleji'nde bir Rhodes Bursu kazanarak İngilizce eğitimi aldı ve MA kazandı,Batı Hintlilerin ilk büyük ölçekli göçü olan Windrush nesline dahil oldu . Topluluk o zaman biliniyordu. Oxford'da doktora eğitimine devam ederek çalışmalarını sürdürdü. Henry James üzerine, ancak özellikle 1956'da Sovyetler tarafından Macaristan'ı işgal ederek (binlerce üyenin Britanya Komünist Partisini (CPGB) terk ettiğini ve önceki ortodoksların alternatiflerini aradığını görerek) galvanizlediğini ve Süveyş Krizinin bunu 1957'de terk ettiğini söyledi ya da 1958 kendi siyasi çalışmasına odaklanmak için. 1957'de Nükleer Silahsızlanma Kampanyası'na (CND) katıldı ve gelecekteki eşiyle tanıştığı CND yürüyüşünde bulundu. 1958-1960 yılları arasında Londra'da bir ortaokul çağdaş okulunda ve yetişkin eğitiminde ve 1964'te evli olan Catherine Hall'de öğretmen olarak çalıştı ve bu süre zarfında Karayipler'e kalıcı olarak geri dönme ihtimalinin düşük olduğu sonucuna vardı. Oxford'da geçirdiği süre boyunca Üniversiteler ve Sol Gözden Geçirme üzerine çalıştıktan sonra Hall, EP Thompson , Raymond Williams ve diğerlerine New Reasoner ile birleşmesi için New Left Review'ı 1960'da Hall'un kurucu editör olarak atanarak katıldı. [8] 1958'de Raphael Samuel ile aynı grup, solcular için bir buluşma yeri olarak Soho'da Partisan Coffee House'u başlattı. Hall, 1961'de New Left Review'ın yönetim kurulu üyeliğinden ayrıldı veya 1962'de. Hall'ın akademik kariyeri, 1964'te İngiliz Film Enstitüsü (BFI) 'nın Paddy Whannel ile "filmin film eğitimi için ciddi bir çalışma yapması için ilk kitaplardan biri" olan The Popular Arts ile birlikte yazdıktan sonra başladı. Doğrudan bir sonuç olarak, Richard Hoggart , Hall'ı ilk başlarda araştırma görevlisi olarak Birmingham Üniversitesi Çağdaş Kültür Araştırmaları Merkezi'ne davet etti ve başlangıçta Hoggart'un kendi masrafını üstlendi. 1968'de Hall, Merkezin direktörü oldu. Situating Marx: Değerlendirmeler ve Gidenler (1972) ve Televizyon Söyleminde Kodlama ve Kod Çözme (1973) de dahil olmak üzere izleyen yıllarda bir dizi etkili makale yazmıştır. Ayrıca , Krizin Korunması (1978) adlı kitaba katkıda bulunmuş ve Ritüeller İle Etkili Direniş (1975) 'ni birlikte yazmıştır. 1979'da Açık Üniversitesi (OU) 'nda sosyoloji profesörü olarak atandıktan sonra Hall, Yenileme için Sabit Yol (1988), Modernlik Oluşumları (1992), Kültürel Kimlik Soruları (1996) ve Kültürel Temsiller ve Anlamlı Uygulamalar (1997). 1970 ve 1980'ler boyunca Hall, günümüzde Marxism Today dergisiyle yakından ilişkiliydi; 1995'te Soundings: Politika ve Kültür Dergisi'nin kurucu editörlüğünü yapmıştır. Hall 1997'de Açık Üniversiteden emekli oldu. 2005 yılında İngiliz Akademisi (FBA) Üyesi olarak seçildi ve 2008'de Avrupa Kültür Vakfı Prens Margriet Ödülü'nü aldı. 10 Şubat 2014'te böbrekten sonra meydana gelen komplikasyonlardan dolayı öldü. Başarısızlık 82 doğum gününden bir hafta sonra. Ölümüne kadar, çokça "çok kültürlülüğün vaftiz babası" olarak biliniyordu. Hall'ın çalışması , post- Grammatik tutumuyla hegemonya ve kültürel çalışmalar konularını kapsıyor. Dil kullanımını bir iktidar , kurumlar ve siyaset / ekonomi çerçevesinde işleyen olarak görüyor. Bu görüş insanlara kültür üreticileri ve tüketicileri aynı anda sunmaktadır. (Hegemonya, Gramşçı teoride, "rıza" ve "zorlama" nın sosyo-kültürel üretimine atıfta bulunur.) Salon için kültür, sadece takdir etmek ya da çalışmak için bir şey değil, "toplumsal eylemin ve müdahalenin kritik bir yeridir; burada güç ilişkiler hem kurulmuş hem de potansiyel olarak huzursuz ". Hall, resepsiyon teorisinin ana savunucularından biri haline geldi ve Hall'un Kodlama ve Kod Çözme Teorisini geliştirdi. Metinsel analize yönelik bu yaklaşım, izleyicinin müzakere ve muhalefet kapsamına odaklanmaktadır. Bu, kitlenin sadece pasif bir metin-sosyal kontrol kabul etmediği anlamına gelir. Salonun görüşüne göre, suç istatistikleri genelde siyasi ve ekonomik amaçlarla manipüle edilir. Ahlaki panikler (örn., Zorla çalıştırma), "krizi polise" duyma ihtiyacı için halkın desteğini yaratmak için ateşlenebilir. Medya, korkunç suç hikayelerinin kazançlarını elde etmek için "haberlerin toplumsal üretiminde" merkezi bir rol oynamaktadır. Irksal önyargı ve medya arasındaki bağlantıyı gösteren çalışmalar gibi Hall'ın eserleri, etkili olarak ünlenmiş ve çağdaş kültürel çalışmalar için önemli temel metinler olarak hizmet ediyor. Ayrıca, özellikle siyahi diasporik kimliklerin siyasetinin oluşturulmasında kültürel kimlik , ırk ve etnisite kavramlarını geniş şekilde tartıştı. Hall, kimliğin bitmiş bir üründen ziyade tarihin ve kültürün devam eden bir ürünü olduğuna inanıyordu. Hall'un siyasi nüfuzu, belki de solun pazarlar ve genel örgütsel ve politik muhafazakârlık konularına meydan okuyan CPGB'nin teorik gazetesi Marxism Today ( MT ) için yazdığı etkili makalelere bağlı olarak İşçi Partisi'ne kadar uzanmaktadır. Hall, daha sonra Yeni İşçi'nin "Thatcherism tarafından tanımlanan arazi" üzerinde çalıştığı yönünde karar vermesine rağmen, bu söylem Neil Kinnock ve Tony Blair'in emrinde İşçi Partisi üzerinde derin bir etki yarattı. Hall, kodlama ve kod çözme felsefesini çeşitli yayınlarda ve kariyeri boyunca birçok sözlü etkinlikte sundu. Birincisi, " Televizyon Söyleminde Kodlama ve Kod Çözme " (1973) idi; Konsey ve Kitle İletişimi Araştırma Merkezi tarafından düzenlenen "Televizyon Dilinin Kritik Okumalarında Eğitim" konulu Avrupa Konseyi Konferansı için yazdığı bir kağıt Leicester Üniversitesi . Bu, Paddy Scannell'in açıkladığı Çağdaş Kültürel Etütler Merkezi'nde öğrencilere yönelik olarak üretildi: "Metnin geçici hissiyatını ve" eksikliğini "büyük ölçüde açıklıyor. 1974'te yayıncılar Venedik'teki Yayıncılar ve İzleyici konulu bir sempozyumda sunuldu. Hall ayrıca 1980'de Kültür, Medya, Dilde "Kodlama / Kod Çözme" konusundaki kodlama ve kod çözme modelini sundu. Hall'un 1973'te kod çözme ve kod çözme üzerine ilk yayını ve 1980 yayınındaki zaman farkı, birçok eleştirmen tarafından vurgulanmıştır. Hall'un Çağdaş Kültürel Çalışmalar Merkezi'nden Açık Üniversiteye geçişi özellikle dikkat çekicidir. Salon, kültürel araştırmalar üzerinde büyük bir etkiye sahipti ve metinlerinin açıklandığı terimlerin birçoğu bugün de alanda kullanılmaya devam ediyor. 1973 tarihli metni Hall'ın araştırmalarında yapısalcılıkla ilgili bir dönüm noktası olarak görülüyor ve Salon, Çağdaş Kültürel Çalışmalar Merkezi'nde yaptığı araştırmada temel teorik gelişmelerin bazılarına dair bilgiler sunuyor. Hall, göstergebilimsel bir yaklaşımı benimser ve Roland Barthes ve Umberto Eco'nun çalışmalarını geliştirir . Makale, medya mesajlarının nasıl üretildiği, dolaştırıldığı ve tüketildiği üzerine yeni varsayımlar getiriyor ve yeni bir iletişim teorisi önermek için uzun vadeli varsayımlara meydan okuyor. "Televizyonda üretim uygulamalarının ve yapılarının" nesnesi ", bir mesajın üretilmesidir: başka bir iletişim biçimi veya dil gibi organize edilmiş belirli bir türden işaret aracının veya işaret aracının üzerinden bir söylemin sentagmatik zincirleri içindeki kodların işleyişi ". Salon'a göre, "bir mesaj anlamlı bir söylem olarak algılanmalı ve bir efekt, bir kullanım ya da bir ihtiyacı karşılamadan önce kodlamanın anlamlı olması gerekir". İletişim'in Kodlama / Kod Çözme Modülünün dört kodu vardır. Kodlamanın ilk yolu baskın (yani hegemonik) koddur. Kodlayıcı, dekoderi tanımasını ve kod çözmesini beklediği koddur. "Görüntüleyen, kavradığı anlamı tam ve düz olarak algılar ve mesajı kodlanmış referans koduyla çözer, hakim kod içerisinde çalışır". Kodlamanın ikinci yolu profesyonel kod. Hâkim kodla birlikte çalışır. "Hâkim tanımlamaları, hegemonik kaliteyi parantez içinde tutarak ve görsel kalite, haber ve sunum değerleri, televizyon kalitesi," profesyonellik "gibi sorularla ilgili profesyonel kodlamalarla çalıştırarak hizmet eder." [30] Kodlamanın üçüncü yolu müzakere edilmiş koddur. "Bu, büyük önermeleri yapmak için hegemonya tanımlarının meşruluğunu kabul ederken, daha kısıtlı, durumsal bir seviyede, kendi zemin kurallarını yapar, kuralın istisnaları ile çalışır". Dördüncü kodlama, muhalif kodun, aynı zamanda, küresel olarak ters kod olarak da bilinir. "Bir izleyicinin, bir olaya verilen hem gerçek hem de çağrışımsal kıvrımları mükemmel bir şekilde anlaması, ancak mesajın küresel olarak tersine bir şekilde çözüme kavuşturulması için karar vermesi mümkündür." "Bu mesaj bir 'etkisi' (ancak tanımlanmış) olabilmesi ya da bir 'ihtiyaç' karşılamak ya da bir 'kullanımı' haline gelmek için öncelikle anlamlı bir söylem olarak algılanmalı ve anlamsız bir şekilde kodlanmış olmalı." Salon kitle iletişim modelinin dört bileşenine itiraz etti. (I) anlamın gönderici tarafından basitçe sabitlenmediğini veya belirlenmediğini; (ii) mesaj asla şeffaf değildir; ve (iii) izleyici, anlamın pasif bir alıcısı değildir. [Örneğin, sığınmacılara, durumlarının sempatik bir açıklamasını sağlamayı amaçlayan bir belgesel film, izleyicilerin onu sığınmacılara karşı sempatik hissetmek üzere çözeceğini garanti etmez. Gerçekçi ve gerçekleri anlattığı halde, belgeselin kendisi, yine de üreticilerin niyetlerini bozan ve izleyicinin çelişik duygularını uyandıran bir işaret sistemiyle (TV'nin işitsel-görsel işaretleri) iletişim kurmak zorundadır. Bozulma, üreticinin veya izleyicinin "başarısızlığı" yerine sisteme yerleştirilir. Hall, "uyum eksikliği", "iletişimsel alışverişte iki taraf arasında" savunuyor. Yani, mesajın üretilmesinden ("kodlama") andan itibaren ("şifre çözme") anı arasında. [28] "Kodlama / kod çözme" bölümünde, Salon, medya mesajlarının performatif özellikleriyle kısmen sağduyulu bir statüye sahip olduğunu ileri sürer. " 9/11 " öyküsünü tekrarlayan performans, evreleme ya da anlatma yoluyla (bir örnek olarak, ancak medyada bunun gibi başkaları da vardır), kültürel açıdan spesifik bir yorumlama, yalnızca makul ve evrensel olmakla kalmaz, aynı zamanda "ortak" olarak yükselir -sense".