Perspektif bir yöntemdir ve bu yöntem, şeylere ilişkin yarı reel tasarımların temelinde aslında hiçbir gerçekliği olmayan belli bir öznellik görme zorunluluğundan hareket eder.
Merkezi perspektif meonizmin ve gayri şahsiyetçiliğin ifadesidir. Ortaçağ realizminin ve tanrı-merkezciliğinin son dönemlerinde ortaya çıkan bu düşünce tarzı, tam da "hümanizm" ve "natüralizm" diye tanımlanan düşünce tarzıdır.