Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Thais
Anatole FranceYüksek Puanlı Thais Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Thais sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Thais kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.810 üzerinden
#1001kitap~~~
"...Ruhun ilgisi olmadan, insanın vücudu şehvete mağlup olabilir..."
Fransız yazar Anatole France, klasik geleneğin önde gelen temsilcileri arasında kabul edilir. Edebiyatın her türünde eserler verip, 1921 yılında edebiyat dalında Nobel Ödülüne layık görülmüştür. Aslında "Thais" 1001kitap arasında olmasından dolayi okumak isteyip ve kaç kere sepete atıp çıkarttığım 1kitap olmuştu ki Proust un en sevdiği edebiyatçılar arasında olunca hemen kitabı öne aldım okumak için iyiki de okumuşum...
Anatole France, "Thais" üzerinden insanlığın sosyal ve kültürel tarihi kadar eski bir soruyu tarihsel karakter ve olaylar üzerinden soruyor: İster Tanrı adına, ister 1yaşama tarzı tercihi olarak bedensel haz ve zevklerden vazgeçmek insanı mutlu eder, ona ruh huzuru sağlar mı? Keşiş Pafnüs ruhsal huzuru bulduğunu düşündüğü an, bastırılmış olanın rüyalarında geri dönmesi üzerine, kendi maddi varoluşu ile ruhu arasına sıkışıp kalır ve 1 yola çıkar ama çıktığı yolla vardığı yer aynı olur mu, bu yol üzerinde mitoloji, din ve felsefe ( bu kısımlarda aklıma Diderot da gelmiştir o da kitabı ayrı 1 sevme durumu oluşturdu) adına edebi zevke ulaşmak istiyorsanız kesinlikle tavsiyemdir, bugüne kadar okuduğum en sıkı metinlerden 1i bence...
"...İnsanlar, dedim, 1nimet sandıkları şeyden yoksun kaldıkları için üzülür yahut da bunu elde edince tekrar kaybedecekler diye hayiflanir veya kötü sandıkları 1şeye katlanmak zorunda kaldıklarından ötürü azap çekerler..."
Son 50 sayfa kala attığın deparı unutamayacağım ey kitap.
Papnuce, gururunda boğuldun. Hafife aldığın arzularını reddinle geçirdiğin vakti, o arzuyu da insaniyete dahil kabul görsen yüzünü vampirleştiren dehşete ermezdin.
Thais; içsel arayışla korku ve aşkın kabulü. İnançla göğe kabulün temsili. Sensin mutlu sonu bu kitabın.
Arzunu tanı, onu sahiplen.
Onu yok saymanın gafletiyle boğulmak ve onu var kabul etmenin erdemiyle kuşanmak arasında bir yerdesin ey insan.
Not: Bu söylev dili kitaptan özenilmedir.
Anatole France daha əvvəl oxumadığım nobel mükafatlı bir fransız yazıçısıdır.
Mifologiyadan bəslənmiş, din və fəlsəfə ilə yoğrulmuş dəyərli bir əsər olan "Thais"də insalığı bütün dövrlərdə düşündürən bir suala cavab axtarılır : "bədənin istək və həzzlərindən, dolayısı ilə, şəhvət hissindən vaz keçiş insanı gerçək kamilliyə, ala-yi illiyinə(mələklərdən üstün səviyyəyə) çıxarırmı?"
Belə ki, 10 ildir monastıra qapanıb vaxtını sadəcə tövbə və Tanrıya ibadət edərək keçirən Paphnuce-n bir gün xəyalına gənc ikən tanıyıb, pərəstiş etdiyi yüngül əxlaqlı, gözəl bir aktrisa olan Thais gəlir. Və bu qadının xəyalı heç cür rahibi tərk etmir. Sonunda çarəni gedib Thaisi tapıb onu dinə dəvət etməkdə görən Paphnuce mənəvi anlamda çətin və əzablı bir səyahətə başlayır.
Sonradan olacaqlar isə oxucunu ziddiyyətli bir düşüncə burulğanına məruz qoyur. Bütün həyatını şəhvətin zirvələrində yaşadığı halda daim iç hüzurunun və Tanrının axtarışında olan əxlaqsız qadınmı, yoxsa ömrünü ibadətə adayıb, Tanrının insanoğlu üçün var etdiyi duyğuları ört-bas edərək yaşamağa çalışan kibirli bir rahibmi üstündür?!
Hadisələrin gedişatı əsərin sonunda bu sualın cavabını açır və hər şey oxucuya məlum olur. Bu sual sizi də düşündürürsə və altını xətləməkdən bir təhər olacağınız bir çox fəlsəfi görüşlərin düellasına şahid olmaq istəyirsinizsə sadəcə oxuyun :)
Kalemine bayıldığım Nobelli büyük yazarın bu eserinide çok beğenerek okudum. Din ve felsefe üzerine okumayı sevenlere tavsiyemdir. Thais ve keşiş Paphnuce unutulmaz iki karakter oldu benim için. Kısa ama çok şey anlatan bir kitaptı...
Kitabın değerinin iyice anlaşılmadığı kanısındayım. Yüce bir mesaj verildiğini düşünüyorum. tanrının iyi niyet terazisinde, şehvetini kabullenemeyen inançlı bir rahip mi yoksa kendisini iyiliğe feda etmiş şehvetli, zenginlik sahibi bir hayat kadını mı ağır basar?
Herkese merhaba bu akşam sizlere Anatole France’in Thais isimli eserinden söz etmek istiyorum. Bence aldığı bütün unvanları hak eden bir baş yapıt.Zaman ve mekan ne olursa olsun,insanın nasıl bir canlı olduğunun bizlere en güzel yansıması bu kitaptır.Ayrıca kitabın ilk psikolojik roman olma özelliği de göz ardı edilmemeli.Bir insanın karşı koyulamaz iç güdülerinin ve duygularının bundan daha iyi anlatıldığı bir yapıt görmedim.
Tanrı sevgisinden başka bi sevgi çeşidiyle ilgilenmediğini zannedip ona göre yaşayan, ama iş işten geçtikten sonra yanıldığını anlayan ve asıl istediğini elde edemediği gibi elindekini de kaybeden bir adamın hikayesi Thais..Aslında hiç bir insanın bir diğerinden farklı olmadığını anlatıyor. Düşündürücü ve gayet ustaca yazılmış bir kitap.
Kitabın yıldızı benim için nihilist filozof Nikias şöyle diyor: "her şey ve hiç aslında aynı şeyler. güzel ve çirkin de birbirinden farklı değil.Bunlar insanın yargılarıdır ve görecelidir. çirkin elbette güzel değildir ancak her şey güzel ya da her şey çirkin olsa, güzel ve çirkin yargıları yaratılmamış olurdu."
Çok etkileyi bir cümle de şu: "filozofların yüceleşmeyi kafalarına koyması, tanrı için büyük talihsizlik...
Bu eşsiz eseri mutlaka okuyun dostlar..
Hani ne oldum değilde ne olacağım diyeceksin derler ya o sözün hayat bulduğu bir kitap. Bir rahip ve bir hayat kadını arasında geçen hikayede siyahın aslında siyah, beyazın da aslında beyaz olmadığını daha doğrusu siyahın nasıl beyaz, beyazın ise nasıl siyaha dönüştüğünü görüyoruz.
Bir yanda Dünya zevklerinin çoğunu doruklarda yaşamış bir fahişe, huzurun ve gerçek mutluluğun tende değil ruhda olduğunu farkediyor bir gün. Tövbe ediyor ve kendini tamamen Tanrıya adıyor. Ölene kadar da öyle yaşıyor. Diğer yanda ise Tanrı'ya ve onun buyruklarına senelerce bağlı kalmayı başarmış bir keşiş. Onca bağlı geçirilen seneden sonra bir gün Thais'in ölüm döşeğinde olduğunu öğrenmesiyle o ana kadar bastırdığı tüm dünyevi duygularını açığa çıkartıyor ve Tanrıya isyan ediyor. Hangisi daha günahkar, hangisi cennetlik? İşte yazar bu sorunun cevabını biz okurlarının vicdanına ve kırılması güç yargılarımıza gizlemiş.
Hayattan elini eteğini çekip kendini tamamen Tanrıya adamış keşiş Paphnuce ile güzeller güzeli Thais'in öyküsünün anlatıldığı mistik bir masal sunuyor bizlere Anatole France bu eserinde.
Durağan bir şekilde ilerleyen kitap ilk psikolojik roman ünvanını da taşıyor aynı zamanda.
Dinsel bağnazlığın sonunda hüsran getirdiği ve yaşama sevincini yerle bir ettiğini anlatan bir hikâye diyebiliriz Thais için. Kitapta geçen olayların kurgusu ve anafikir çok güzel olmasına rağmen yazarın daha önceden okuduğum "Tanrılar Susamışlardı" ve "Kırmızı Zambak" kitaplarından aldığım tadı bu eserinde bulamadım maalesef.
Kitabın sonunda yer alan Ozan ve Oymak Beyi isimli iki hikâye de ayrıca okunmaya değer nitelikte.
