The Book of Disquiet
Fernando PessoaThe Book of Disquiet Gönderileri
The Book of Disquiet kitaplarını, The Book of Disquiet sözleri ve alıntılarını, The Book of Disquiet yazarlarını, The Book of Disquiet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
All life is a dream. No one knows what he's doing, no one knows what he wants, no one knows what he knows. We sleep our lives, eternal children of Destiny.
Ne yazık ki sessiz odamda yazıyorum, her zaman olduğum gibi ve her zaman olacağım gibi yalnız. Ve acaba önemsiz gibi görünen sesim, binlerce sesin özünü, binlerce yaşamın kendini ifade etme özlemini bünyesinde barındırıyor olabilir mi?
Hayat, onu tasavvur ettiğimiz şeydir. Tarlasını her şey sayan çiftçi için tarla bir imparatorluktur. İmparatorluğu hâlâ yeterli olmayan bir Sezar için imparatorluk bir tarladır.
Arkadaşlar: bir tane olsun yok. Benim için bir şeyler hissettiklerini sanan ve üstümden tren geçip de cenaze yağmurlu bir günde olsa üzülebilecek birkaç tanıdıktan başka bir şey değil.
Kimse bir diğerini anlamıyor. Şairin dediği gibi, yaşam denizindeki adalarız biz; bizi tanımlayan ve ayıran deniz aramızda akıp gidiyor. Bir ruh, diğerinin ne olduğunu ne kadar çok öğrenmeye çalışırsa çalışsın, bir kelimenin ona söylediğinden başkasını bilemeyecek.
❝ Yaşam, yaşamın ifadesine zarar verir. Büyük bir aşk yaşasaydım, bunu asla söyleyemezdim. ❞
I’ll be living quietly in a little house somewhere in the suburbs, enjoying a peaceful existence not writing the book I’m not writing now and, so as to continue not doing so, I will come up with different excuses from the ones I use now to avoid actually confronting myself. Or else I’ll be interned in a poorhouse, content with my utter failure, mingling with the riffraff who believed they were geniuses when in fact they were just beggars with dreams, mixing with the anonymous mass of people who had neither the strength to triumph nor the power to turn their defeats into victories. […] and for me the monotony of my daily life will be like the memory of loves that never came my way and of triumphs that were never to be mine.
Sayfa 4 - Serpent’s Tail, 2010
Perhaps it’s my destiny […] for poetry and literature to remain simply butterflies that alight on my head and merely underline my own ridiculousness by their very beauty.
Sayfa 3 - Serpent’s Tail, 2010
I’m sure that even if I held the world in my hand, I’d exchange it all for a tram ticket back to Rua dos Douradores.
Sayfa 3 - Serpent’s Tail, 2010