Açlık duyduysan, uyanık ol. Açlık hissederken ne yapmalı? Ne oldu? Aç hissettiğinde asla onu başına gelen bir şey olarak görmezsin. Sen açlık olursun. "Açım" diye hissedersin. Asıl his, "Ben açlığım"dır; ama sen açlık değilsin, yalnızca onun bilincindesin. O sınırda olan bir şey. Sen merkezsin, onun farkına vardın. O bir nesne. Sen özne olarak kalıyorsun, sen tanıksın. Sen açlık değilsin; açlık senin başına geliyor. Açlık yokken de vardın ve açlık yok olduğu zaman da olacaksın. Bu yüzden açlık bir tesadüftür; o senin başına geliyor.
Uyanık ol, o zaman onunla özdeşleşmezsin. Açlık hissediyorsan, açlığın varlığı konusunda uyanık ol. Ona bak, onunla karşılaş, yüzleş. Ne olacak? Ne kadar çok uyanık olursan, açlık o kadar uzakta hissedilecek; ne kadar az uyanık hissedersen, o kadar yakın olacak. Uyanık değilsen, tam merkezde, "Ben açlığım" diye hissedeceksin. Uyanık olursan, açlık fırlatılıp atılacak. Açlık orada, sen buradasın. Açlık bir nesne, sen tanıksın.