Sözler ve Alıntılar
Şizofren tanımı, bir şizofrenin kaleminden;
Şizofren cesur kişidir, merttir, faydacılıktan çıkardan uzaktır; şairdir, ressamdır, oturduğu yerde ışık ve gölgenin duruşuna dikkat eder. Cansız olanla olmayan arasındaki bağdır. Ona göre canlı cansız her şeyin bir varoluş onuru vardır. En iyi arkadaşıyla, içtiği sigaranın küllüğünde duran sigaraları arasında fark yoktur. Elmayla, çiçekle, börtüböcekle konuşur.
Hamam böceği arkadaşları vardır.
•Sibel Torunoğlu, belki de dünyanın en 'özel' hastalığından muzdarip bir yazar. Parlak bir eğitimin ardından, sürekli girip çıktığı tımarhanelerde yazdığı günlükler ve metinlerden oluşan bu kitap, bir şizofrenin karmaşık ama bir o kadar da renkli dünyasını gözler önüne seriyor.
-“Çıldırmak bireysel adaletidir insanın. Ara sıra her şeyi unutup bir kahkaha atmayı kendime çok görmüyorum.”
Şu deliler neden büyümez? Deliler korkar mı büyümekten? Yoksa Nietszche'nin dediği gibi 'en büyük olgunluğun çocukluğa ulaşmak' olduğunu bilirler mi yüreklerinde?
Her şey boş ve yitikti. Hiçbir şeye uğrunda ölünebilecek kadar inanmadı kadın. Hiçbir şeye inanmamak adına bile ölmedi.
İlişkilerimiz de tükenmeye yüz tuttuğunda onları yeniden üretebilmeliyiz, yaşarken bazı şeylerden ilham almalıyız.
Feratlar ve küpekler giremez
"Şu deliler neden büyümez? Deliler korkar mı büyümekten? Yoksa Nietszche'nin dediği gibi "En büyük olgunluğun çocukluğa ulaşmak" olduğunu bilirler mi yüreklerinde?"
"Ego" diyorum, "benim egom" demiyorum. Çünkü "ortak ben" ya da "ortak bilinç" denilen bir yer keşfettim. Psikiyatri anabilim dalının göklere çıkardığı id-ego süper ego üçlemesini baz alırsak, ben yıllardır "ben" imi yok etmeye çalışıyorum. Yani ego'mu, yani psikiyatrların kişilik dedikleri şeyin gözünü çıkarmaya çalışıyorum bilinçli olarak.
Çok medeni ve iki yüzlü davranıyordum. Yağ çekiyordum. Onlarda şikayetçi görünmüyordu. Herhalde akıllı (!) toplumda herşeyin böyle olması gerektiğini onlar da biliyordu.