tıpkı taşı sıkı başladı. iki bölümden oluşuyor. ben yine sıraya uymayıp bi ordan bi burdan okudum. okuduğum öykülere görece bi alternatif sunuyor. aynı öyküde alman tipli askerler, tivit ve on sekizinci yüzyıl avrupası geçiyor. uzun ama yazmadan geçemiyorum bu öykü girişini.. bence müthiş. "kasvetli, şık, loş bir mekanda birilerini takip ederken buluyorum kendimi. kadınların kıyafetlerine ve döne döne dans ederek benden kaçışlarına bakılırsa olay on sekizinci yüzyıl avrupasında geçiyor olmalı. "istanbul'a gelecek gidişimde stavros sütunu arayacağım. pikaçu hikayesi modern insanın kendi payına bi mucitliğini gözler önüne seriyor. çok sevdim. "kızlardan biri: "hocam," dedi, "bazı geceler yıldızlara diğer gecelerde olduğundan daha parlak oluyor. biz öyle gecelerde sizinle birlikte balık tutmaya gittiğimiz gölün kenarına gidiyoruz." her kelimenin ardından sürprizler, merak uyandırmalar, heyecanı düşürmemeler, gökten gelen adamlar. hasılı tıpkı taşı'nı edinin..
