Tokyo'nun Son Çocukları
Yoko TawadaEn Beğenilen Tokyo'nun Son Çocukları Gönderileri
En Beğenilen Tokyo'nun Son Çocukları kitaplarını, en beğenilen Tokyo'nun Son Çocukları sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Tokyo'nun Son Çocukları yazarlarını, en beğenilen Tokyo'nun Son Çocukları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Milletvekillerinin başlıca işi kanunları kurcalamaktı. Kanunlar durmadan değiştiğine göre birileri onları kurcalıyor olmalıydı. Gelgelelim halk bunları kimin, hangi amaçla kurcaladığını bilmiyordu. Yasanın kendisi görünmez olmuştu; yasanın gazabına uğramamak için önsezileri sürekli tetikte tutarak özdenetime dayalı bir yaşam sürmek gerekiyordu.
"Sabah yataktan kalkma zamanı geldiğinde yorganın altında biraz oyalanmak istemek insanca bir davranıştı muhtemelen, eğer öyleyse bu fırıncıda insanlıktan eser yoktu. Her sabah saat dörtte, alarm falan kurmadan sürpriz kutusundan firlayan yaylı bir kukla gibi fırlar, yatağından kalkardı.
Sayfa 14Kitabı okudu
Kendisi çocuk kalmış insanlar çocuk yapmaya kalktıkları için dünya çocuktan geçilmiyordu.
Sayfa 69 - Siren YayınlarıKitabı okudu
Yonatani ne zamandan beri çocuklarla tıpkı yetişkinlerle konuştuğu gibi konuştuğunu bilmiyordu. Bilmedikleri sözcükler bildikleri sözcüklerin arasına karışınca sözlük kullanmasalar bile anlamını çıkarabiliyorlardı çocuklar. Bildikleri sözcüklerin içerisine bilmedikleri sözcükleri karıştırarak okumayı sürdürünce kelime dağarcıkları gelişiyordu: Onlara yalnızca dil yetilerini filizlendirmeyi öğretebilirdi. Çocukların sözcükleri ekmelerini, toplamalarını, biçmelerini , onları yemelerini, bu sayede gürbüzleşmelerini diliyordu.
Sayfa 109Kitabı okudu
Otoriterlik, baba gibi kolay yaralanan, hantal canlıyı korumak için yegâne yol gibi görünüyordu.
“Ufacık rüyalarının bile gerçekleşmemesi kimin suçu? Neyin suçu? Kirlendi artık işte kırlar. Niyetiniz ne sizin? Servetin, makamın bir tutam ot kadar değeri yok.”