Tonio Kröger - Tristan
Thomas MannSözler ve Alıntılar
İnce bir gizem ve ince bir hassasiyetle duygu imgesinin imhası...
Sanatçının; insanlık dışı, insanlıkla bağdaşmayan bir tutumun sahibi olması gerekir. İnsanlığa ilişkin konulara, sanatçının tuhaf bir uzaklık gerisinden bakabilmesi, dolayısıyla onlarla oynaması, onları ince bir beğeniyi ele veren etkili bir biçimde anlatı konusu yapacak gücü kazanabilmesi, kısaca böyle bir ayartıyı kendi içinde duyabilmesi zorunludur. Üslup, biçim ve anlatım yeteneği, bir kez insanlıkla sanatçı arasında müşkülpesent soğuk bir ilişkinin varlığını, hatta sanatçının insanlığını belli bir ölçüde yitirmesini, insanlık açısından yoksullaşmasını gerektirir.
Yavan duygusallığa ironik bir serzeniş...
... Yaratıcı kişinin duygu sahibi olabileceğine inanan, yaptığı işi yüzüne gözüne bulaştıran biridir. Gerçek ve dürüst bir sanatçı; şarlatan kişilerin içine düştüğü bu yanılgıdaki salaklığa gülümseyerek bakar ama gülümsemeyle baktığı kuşkusuzdur. Çünkü bu yoldan ortaya konan yapıt asla özü değil, yalnızca ilginçlikten uzak malzemeyi içerir...
Her kim sevi yolunu izler de ölümün gecesini ve ondaki tatlı gizi görürse, ışığın aldatıcılığında bir tek özlem bekler onu, kutsal geceye özlem, ebedi, gerçek ve teke indirgeyen geceye...
“İki dünya arasındayım. Her ikisinde de
rahat edemiyorum..”
“İçinizde benliğinizin değeri alevlenir,
Çünkü binlerce kişi içinde yalnızca sizin alnınızda İşaret bulunduğunun ayrımına varırsınız, Ve bunun kimsenin gözünden kaçmadığını bilirsiniz..”
"İki dünya arasındayım.
Her ikisinde de rahat edemiyorum."
Sonunda bir insan bulduğunu sanıyor, fakat o da kendisine ihanet ediyor.
Sayfa 12Kitabı okudu
