Don Cristobita ile Dona Rosita’nın Acıklı Güldürüsü - Mariana Pineda
Toplu Oyunları 3
Federico Garcia LorcaEn Beğenilen Toplu Oyunları 3 Gönderileri
En Beğenilen Toplu Oyunları 3 kitaplarını, en beğenilen Toplu Oyunları 3 sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Toplu Oyunları 3 yazarlarını, en beğenilen Toplu Oyunları 3 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
COCOLICHE: (Uykusunda.) Cristobita döver seni, sevgilim! Yemyeşil bir göbeği, yemyeşil bir kamburu var. Geceleri sabaha kadar uyuyamazsın onun horlamasından. Sonra ben, ah, nasıl öperdim seni şapur şupur! Ah, ne üzüldüm başında o kara kurdeleyi görünce!… Sonunda tepeden tırnağa karalara bürüneceğim!
BİRİNCİ DELİKANLI: Cocoliche bu.
İKİNCİ DELİKANLI: Niye ağlıyorsun? Hadi kalk… koruda bir kuş bir ağaçtan öbürüne uçmuş diye üzülmeye
değer mi!
ÜÇÜNCÜ GENÇ: Canın çıksın ki bırakmayız. Hadi yürü, bir rüzgâr esti mi tarlalardan doğru, ne üzüntün kalır, ne bir şey.
BİRİNCİ DELİKANLI: Hadi gidelim, hadi, hadi.
(COCOLICHE’yi alıp götürürler. Uzaklaşırken şarkıları, konuşmaları duyulur.)
Susun, sessizlik babasının evindeymiş gibi dolaşsın dursun.
Don Cristobita ile Dona Rosita’nın Acıklı GüldürüsüKitabı okudu
Sevgilimin iç çekişi göklerde uçuşuyor. Göklerde uçuşuyor iç çekişi sevgilimin.
CRISTOBITA. Ağzı bir parça büyük, ama vücuduna diyecek yok. Daha kesişmedik pazarlığı… İçimden konuşmak geliyor, canım çekiyor şurada birkaç söz etmeyi bu yavruyla ama, fazla yüz vermek doğru olmaz şimdi. Kendisine çok güvenmesin. Her kötülük gururdan doğar. Hı? Hayır mı dedin?
UŞAK. (Titreyerek.) Yok, efendim!
COCOLİCHE: Ne demek istiyorsun?
ROSİTA: Demek istediğim, sağına soluna bak da iyice, gör insanlar nelere katlanıyorlar, öğrensin yüreğin acıya dayanmayı, belki o zaman sen de katlanabilirsin buna…
COCOLIGHE: Anlayamıyorum.
CURRITO: (Fısıldayarak) Çıkar beni buradan!
COCOLICHE: Beni çıkarma! Ben burada ölmek istiyorum!
ROSITA: Tanrınızı severseniz susun!
Yalnızca aşkıyla yaşayan,
tutsak olmaz zamana;
gün yoktur artık, gece yok.
Bir sen, bir de ben!
Sayfa 84 - Mariana PinedaKitabı okudu
ROSİTA: (Sevinçten her şeyi unutarak.) Ne duygulu, ne ince yaratılışlı bir insansın, şekerim. Yaprak yaprak ayrılıp senin ellerine dökülen bir çiçek gibiyim.
COCOLICHE: Her gün biraz daha renkleniyor, biraz daha güzelleşiyorsun; her gün sanki bir tülü sıyırıp atıyorsun üstünden; gittikçe daha candan, daha çıplak sokuluyorsun bana.
COCOLICHE: Limonluk çiçeğim benim! Biberim, tarçınım! (Bu aşk sahnesi bir opera düeti gibi oynanır.)
ROSITA: Hadi, kaç git, bırak ben burada yalnız öleyim.