Eğer düşünce, azınlığın ayrıcalığı değil, çoğunluğun malı olacaksa korkudan kurtulmalıyız. İnsanı geri tutan korkudur; üzerine titrenen inançların asılsız çıkması korkusu, yaşamak için destek aldıkları kurumların tehlikeli çıkması korkusu, kendilerinin sandıkları kadar saygıdeğer olmadıklarının ortaya çıkacağı korkusu bunlardan bazılarıdır. "Çalışanlar mülkiyet hakkında özgürce düşünebilmeli mi? O zaman biz zenginler ne yaparız? Genç erkekler ve genç kadınlar cinsellikle ilgili özgürce düşünmeli mi? Ahlâk ne hale gelir? Askerler savaş hakkında serbestçe süşünmeli mi? Ya askeri disiplin; o ne olur? Düşünceye güle güle! Önyargının gölgesine sığınalım, yoksa mülkiyet, ahlâk ve savaş tehlikeye düşer. İnsanların düşünceleri özgür olacağına kendileri aptal, tembel ve zalim olsunlar, daha iyi. Çünkü özgürce düşünürlerse, bizim gibi düşünmeyebilirler. Ne pahasına olursa olsun, bu felaket savuşturulmalıdır." Düşünce düşmanları bilinçdışı düzeyde böyle savunurlar kendilerini. İbadethanelerinde, okullarında ve üniversitelerinde davranışları da hep bu yoldadır.

Bertrand Russell /

Toplumsal Yeniden İnşanın İlkeleri