TROİLOS:Ne diyordum... tam içimi çekecekken,
Yüreğim ortasından ikiye bölünecekken,
Hektor ya da babam farkına varır diye,
İç çekişimi bir gülümsemeye boğdum,
Fırtınalı gökyüzünü güneşin ışığa boğması gibi.
Ama sahte bir gülüşe gizlenen dertler,
Kaderin insana birden zehir ettiği sevince benzer.
Sayfa 20 - 1 perde. 1 sahne