İkileme, anlatım gücünü artırmak, anlamı pekiştirmek, kavramı zenginleştirmek amacıyle, aynı sözcüğün tekrar edilmesi veya anlamları birbirine yakın yahut karşıt olan ya da sesleri birbirini andıran iki sözcüğün yan yana kullanılmasıdır.
İkileme, Osmanlıcada "atf-ı tefsiri"; Fransızcada "redoublement, hendiadyoin"; İngilizcede "redu plication dual, hendiadyoin"; Almancada "Verdoppelung, Zwillingsformen, Hendiadyoin" teri mleriyle karşılanır.'
İkileme, Türkçenin bilinenden çok daha önemli bir özelliğidir. İkileme, ünlü uyumları. ünsüz benzeşmeleri gibi Türkçenin kuralları arasında yer almalıdır. Türkçe, ikileme konusu ele alın madan yapı bakımından aydınlatılamaz. Türkçede, ikileme okadar yaygın, örnekleri okadar çoktur ki, başka d illere bakarak, olayın ayrıca ele alınmasından, inceden inceye bütün örnekleriyle saptanmasından vazgeçilemez. Çünkü ikileme olayı , ya.pı bakımından , Türkçenin temellerine kadar inen bir özelliktir.
Türkçenin yapısı, başlı başına ele alınınca, ikileme olayının önemi ortaya çıkar. İkileme, Türkçenin zenginliğidir, yaratma gücüdür.
Türk düşüncesindeki anlam bolluğunu kavr:ı-m inceliğini karşılamak üzere, sözcük kurar gibi, türlü yönlerden birbiriyle ilgili iki sözcük yanyana getirilir ve yeni bir anlatım yolu yaratılır…
