Türk Şiirinde Yokluk Fikri ve Akif Paşa’nın Adem Kasidesi
Ali İhsan KolcuTürk Şiirinde Yokluk Fikri ve Akif Paşa’nın Adem Kasidesi Gönderileri
Türk Şiirinde Yokluk Fikri ve Akif Paşa’nın Adem Kasidesi kitaplarını, Türk Şiirinde Yokluk Fikri ve Akif Paşa’nın Adem Kasidesi sözleri ve alıntılarını, Türk Şiirinde Yokluk Fikri ve Akif Paşa’nın Adem Kasidesi yazarlarını, Türk Şiirinde Yokluk Fikri ve Akif Paşa’nın Adem Kasidesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne gam, ne keder, ne sıkıntı, ne ümit, ne elem
ne korku olmasa
Dünya yokluğun tam aradığı yer olur
Gönlüm öylesine yıkık ki, bana nisbetle yokluğun belirsiz yeri mamur bir yuva olur.
Eğer rahat istersen yokluğu arzu et, aklın var ise varını sarf et ve yokluğa git.
Herkese bela yükü kendisinin varlığıdır. Yokluğun halkı gam ve elemlerden azad eder.
İnsanoğlunun ortaya çıkışıyla insanlık yok oldu gitti. Bu bakımdan insana yokluğun çocukları denilse yeridir.
Kimisi gam yokluğuyla varlıkta sonsuzluk arar; kimisi de varlığın elemiyle yokluğu çağırır durur.
Ben iki cihan şahlar şahının yolunun toprağında yok oldum, ne varlığa yaklaşırım, ne yokluktan uzaklaşırım.
Öyle bir gönül darlığı ve yaşama azabı içindeyim ki yokluğu arzulayan gönlümün geleceği bile iniltilerimden kan olur.
Varlık denizi kanlı gözyaşlarımla bulanır, yokluk ülkesinin yeşilliği ahım ile sararır.
Üzüntüm o dereceye geldi ki yokluğun özünün silindiği feleklerin ötesi benim ümidimin ta kendisidir.
Ben varlığımdan öylesine usanmışım ki, yokluk çölünün ıssızlığı gamlı gönlüme yuvamın sıcaklığı gibi gelir.
Cân verir âdeme endişe-i sahbâ-yı adem
Cevher-i cân mı aceb cevher-i minâ-yı adem
Çeşm-i im'ân ile baktıkça vücûd-ı ademe
Sahn-ı cennet görünür âdeme sahrâ-yı adem
Sayfa 41Kitabı okudu
Yok dedikçe var olur yok mu garâbet bunda
Nâm-ı hestî mi nedir hall-i muamma-yı adem..
Yok dedikçe (yok) var olur, bunda bir gariplik yok mudur?
Yoksa yokluk bilmecesinin çözümü varlığın adı mıdır?
Fuzuli Divanı
Ey gönül yâri iste cândan geç
Ser-i kûyun gözet cihandan geç
(Ser-i kûyun: yolun başı)
Sayfa 37Kitabı okudu
İsmail Hikmet Ertaylan
...Ademi bu derece sitayiş için insanın vücuddan, hayattan, cihandan ne derecede bezmiş, bıkmış, istikrâh etmiş olması lazımdır." (Adem: yokluk, sitayiş: övgü, istikrâh: iğrenme)
Sayfa 31Kitabı okudu