Üç İhtilal Çocuğu
Cihan AktaşÜç İhtilal Çocuğu Gönderileri
Üç İhtilal Çocuğu kitaplarını, Üç İhtilal Çocuğu sözleri ve alıntılarını, Üç İhtilal Çocuğu yazarlarını, Üç İhtilal Çocuğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Birilerinin beklentilerine cevap vermek için takdir toplamak ve ortama aykırı düşmemek adına öyle çabalamıştı ki kendine özgü tepkileri silikleşmişti nihayet.
Sayfa 20Kitabı okudu
/Başımda ışığımla yalnız kalayım, ben istemedim.
Bu yüzden ışığımı göğsüme taşıdım, yüreğime.
Gerçekten istediğim baştaki sözlerimden vazgeçmeyebilmekti.
Herşeyden çok önem verdim buna
sözlerime ülkülerime,
taşıdığım ışığa,
yalnızlığım pahasına./
Sayfa 104Kitabı okuyor
Kendi dışında dönüp durduğunu hissediyor dünyanın, onun durgunluğuna rağmen akıp gittiğini hissediyor zamanın.
Sayfa 22Kitabı okudu
Duyguların göze görünmediğini sanırsınız ama en kalıcı ve en unutulmaz kalan bir şeyler onların içinden çıkar
Sayfa 21Kitabı okudu
Diyorum ki pencerelerde kat kat perdelere gerek olmasaydı da insanlar gözlerine perde çekebilselerdi. Diyorum ki insanlar birbirlerine böyle dünyayı zindan etmeselerdi ya.
...Birbirinize ayna olmayı da unuttunuz.Ne çabuk, ne kolay kapılıp yenildiniz sıradan telâşlara. Bilseniz...
Bana lazım olan, sakınmasız konuşmak.
Yeri zamanı geldiğinde, kendi sesimle,
gelmişimiz geçmişimiz bugünümüz yarınımız için
kendi rengimce yüksek sesle konuşmak.
Gün gelir insanlar ve olaylar değişir gibi olur; aksilikler birbirini izleyebilir. Ama, iman hep varsa, hep "önce" kalabilmişse o, en ağır uykunun üstesinden gelinebilir.
Cihan Aktaş'ın "Üç İhtilal Çocuğu" kitabından alıntılar;
S 104- Umutsuzluk olmayınca, "belki"ler her zaman "mümkün" olabilir.
/Uzaklar yakın, darlıklar ferah olacak. Ve mutlaka, Kerim olan bir adım yaklaşana on adım yaklaşır.
Diyorum ki pencerelerde kat kat perdelere gerek olmasaydı da insanlar birbirlerine böyle dünyayı zindan etmeselerdi ya.
Sayfa 43 - İz YayıncılıkKitabı okudu
İçimde hâlâ kalan, sökülüp atılamayan bir tek, nerelerde kaldığım sorusu. Ben neredeyim, gerçekten olmam gereken yerde miyim? Kendimi hayatın akışına bir türlü bırakmasaydım, her şey daha başka olamaz mıydı? İyi de ne olmasını istiyorum ki ne bekliyorum hayattan? İşin kötüsü bu sorunun cevabını da verebilmiş değilim..
Sayfa 41 - İz YayıncılıkKitabı okudu
yok, hiç sevda çekmedim, hiç sevdayı duyurabilecek birine rastlamadım ama hep düşündüm hep özledim sevdayı.
yüz on birKitabı okudu
düşe kalka yürümekten yorulmayan küçük bir çocuk gibiydim ya hep, yine de başkalarının acı çekmesine dayanamazdım. ben acı çekmeli ben aç kalmalı ben sürülmeli ben rahat nedir ben yarın nedir bilmemeliydim. büyümek bilmeyen yeni yetme bir genç kız gibiydim seneler geçse de. yalnız kaldığımda bile utangaç utangaç elimi ağzıma kapatarak gülerdim, yine de hep içim sızlardı gülerken. gülüşümde ağlama sesleri vardı, gönlüm de leke tutmayan beyaz bir çarşaf gibi temiz. iştahlı bir ağzım olmasın diyordun, dolgun dudaklarım yanaklarım da…
yüz dokuzKitabı okudu
/Bana lazım olan, sakınmasız konuşmak.
Yeri zamanı geldiğinde, kendi sesimle,
gelmişimiz geçmişimiz bugünümüz yarınımız için
kendi rengimce yüksek sesle konuşmak./
yetmiş birKitabı okudu
bu telaşa bütünüyle kapılıp gitmeden hiç kurulmamış cümleler kurayım isterdim masa başında. içimin yükünü hafifletmek isterdim. parça parçalığı hissedilen bir hayatı anlatabilmeyi isterdim. konuşmalarıma, düşüncelerime değer verilsin isterdim. yaşıtım kadınlarla bir arada olduğumda hesaplı alışverişlerden söz etmenin dışında bir şeyler konuşabileyim, bugünü dünden farklı kılan bir şeyler diyebileyim isterdim.
kırk altıKitabı okudu