/Başımda ışığımla yalnız kalayım, ben istemedim.
Bu yüzden ışığımı göğsüme taşıdım, yüreğime.
Gerçekten istediğim baştaki sözlerimden vazgeçmeyebilmekti.
Herşeyden çok önem verdim buna
sözlerime ülkülerime,
taşıdığım ışığa,
yalnızlığım pahasına./
Hiçbir zaman bir insanı suçlayacak ya da ihbar edecek cesaretim olmadı. Çünkü karmakarışık dünyamızda adaletin ne kadar zayıf, tek bir sorunlu olaydan hak hukuk elde etmenin ne büyük bir kibirlilik olduğunu biliyordum.