Üç İstanbul Gönderileri
Üç İstanbul kitaplarını, Üç İstanbul sözleri ve alıntılarını, Üç İstanbul yazarlarını, Üç İstanbul yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlar kendi rezaletlerini başkalarında görünce ne çabuk iğreniyorlardı.
Sayfa 543
Bu kadar fikir israfına bu dünya değer miydi?
Sayfa 192 - oğlak
Fukaralığın kadında bir nevi çirkinlik olduğunu ilk defa görüyordu.
Sayfa 192 - oğlak
Aşkın umumhanelerde kaybolan güzelliğini, ölüm, hastanelerde kaybediyordu.
Sayfa 191 - oğlak
istediği kadını seçecek parası olmadığı için Zehra'ya tahammül etmek... Aşk buna mı derlerdi?
Sayfa 190 - oğlak
Kış! Fakir olanları daha çıplak, hastalan daha zayıf yapan kış! ..
Sayfa 189 - oğlak
Hangi insan yalnız kaldığı zaman faziletlidir? Yanında başkası yoksa, insan faziletinin, bir ağacın bir tek yaprağı kadar olsun sesi çıkar mıydı?
Sayfa 188 - oğlak
Herkes ne diyecekmiş? Herkes kim? İnsanlar değil mi? Bu insanlar fazileti hep başkasında sevenler, fazileti işleyecekleri zaman değil, konuşacakları zaman sevenler değil midirler?
Sayfa 188 - oğlak
"Evet namusuyla öldü, gitti!" dedi. "Namussuz olmaya ömrü vefa etmedi! " demek istiyordu.
Sayfa 178 - oğlak
"Ne yaparsanız yapın" diyordu, "bu memleket adam olmaz; İşkodra'da Cambridge, Basra'da Oxford açın; yine eski hamam, eski tas... Bu memlekette adam çıkmaz! "
Sayfa 176 - oğlak
"Bizim cinayetimiz Tanzimat'ta Fransa'yı kopya edişimiz oldu. Anglo-Sakson irfanını alsaydık bugün adam olmuştuk."
Sayfa 176 - oğlak
İnkılap bir insanın uykusunu tamamen aldıktan sonra uyanmasıdır. ihtilal, birini gece yarısı dürterek uyandırmaktır; insan birdenbire uyanır, çok uyanır, fazla uyanır.
Sayfa 174 - oğlak
"Hürriyet! Güzel kelime! Fakat bu kelimenin arkasından gelecek felaketleri siz biliyor musunuz? Efendiiim?" Adnan hürriyetin arkasına bakıyor, felaket filan görmüyordu: "Ne felaketleri efendim?" dedi. Müşir bu gaflete de kızdı: "Ne felaketi olacak efendim? Fırkalar!.. Gazeteler!.."
Sayfa 175 - oğlak
Müşir artık fena coştu, "Memleket, efendimizin sayesinde Avrupa'ya döndü" dedi. Adnan da nihayet kızdı; korkmak lüzumunu unuttu. "Yalnız bir farkla Paşa hazretleri" dedi. "Mektepsiz, gazetesiz, efkar-ı umumiyesiz, hürriyetsiz bir Avrupa!"
Sayfa 174 - oğlak
İkindi vakti, Adnan'ın, hüznünden ölmek istediği dakikalardır; evvela renksiz, sonra kül rengi olan ikindi vakti... O, geceyi sever. Gece bir sır kadar güzeldir.
Sayfa 170 - oğlak