Üç Yaranın Şarkıları: Yoksunluk Şarkı ve Romansları 1938-1941
Miguel HernándezÜç Yaranın Şarkıları: Yoksunluk Şarkı ve Romansları 1938-1941 Gönderileri
Üç Yaranın Şarkıları: Yoksunluk Şarkı ve Romansları 1938-1941 kitaplarını, Üç Yaranın Şarkıları: Yoksunluk Şarkı ve Romansları 1938-1941 sözleri ve alıntılarını, Üç Yaranın Şarkıları: Yoksunluk Şarkı ve Romansları 1938-1941 yazarlarını, Üç Yaranın Şarkıları: Yoksunluk Şarkı ve Romansları 1938-1941 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Çölün kumuyum
ben: susuzluğun çölü
Kumlara uzandım
Deniz beni gömsün diye,
Beni bıraksın, beni yakalasın götürsün ,
Ah, yok olmaktan.
Portakal ağacı yaşamı biliyor
ve zeytin ağacı biliyor zamanı
her ikisinin haykırışı arasında
kıvranır yüreğim.
Yürek iki taş arasında
Onu ezip öğütmeye hazır,
Bunca sevmekten boğulursun
Toplu bir deniz gibi iki deniz arası.
Bunca sevmekten boğulurum,
Ve beni boğmak olanaksız
Ne yaptım ben koydular
yaşamımı bunca zindana?
Saçın karalığın
tüm yaşlarından geçip
en silinmez karalığa
Gitgide daha çok yoksun.
Uzaktaki bir tren gibi
seni daha uzağa sürükleyecek.
Sanki kara bir tekne gibi.
Gitgide daha çok varsın.
Sanki sevgili bir tren gibi
göğsümde yol alan.
Sanki sevecen bir tekne gibi
Mutluluğun anıları
açığa vurulmamış küller, bir
kerelik altına boyar duvarları
hüzünlü geçmişle dolu.