Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Üçüncü Polis
Flann O'BrienÜçüncü Polis Yorumları ve İncelemeleri
Üçüncü Polis yorumları ve incelemelerini, Üçüncü Polis kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Üçüncü Polis puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.410 üzerinden
Bu kitabı Ölmeden Önce Okunması Gereken 1001 Kitap Listesinde görmüş ve kitaplığıma katmıştım. Okuyalı da epey oluyor. Ankara buluşması için post modern edebiyat örneklerinden Italo Calvino'nun Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu kitabı seçilince, bu akımı, fikri daha evvel bir yerlerden okumuştum diye düşündüm ve hatırladım. O, bu kitaptı. 2015'te
Bu postmodern roman, okuyucuyu tuhaf ve fantastik dünyalara sürüklerken, tanıtılan karakterlerin gerçeküstü konuşmaları ve yaşamları insanı ters köşeye yatırıyor. Ülkesini terk etmeyen ancak edebiyat için konan katı kurallara ve sansüre bu şekilde bir yazım tarzıyla karşı koymuş Flann O' Brien, saygıyı ve daha fazla tanınmayı hak ediyor. Zorlu ancak keyifli bir okuma vadediyor Üçüncü Polis...
Kitabın konusuna heyecanla başladım polisiye bir kitap olarak başlamıştım . Ancak kısa süre sonra hikaye çok ağır ilerlemeye ve heyecanını yitirmeye başladı. Mecburen okumaya devam ederek finalini öğrenmeye çalıştığımdan zordan okumuş oldum. Kitapta çokça bilimsel verilere aciklamalara parantez açılmış gibi. İlgilisinin merakını ve beğenisini cezbedebilir. finalde yeniden ilginçlesse de finale kadar sabırla beklemeyi göze alacaklar için okunabilir.
Dışarıda her şey olağan seyrinde devam ediyor. İnsanlar yaşamlarını idane ettirebilmek için çalışıyor, çalıyor, yaşıyor ve öldürüyor. Gün geceye, gece tekrar gündüze akıyor. Bütün bu sıradanlığıyla başlıyor kitap ve bir andan fantastik bir dünyaya kapılarını açıyor. Bu geçişin nasıl ve neden olduğunu kitabın sonuna dek okumadan çözmek mümkün değil.
Kendinizi dünyanın sıradanlığı içerisinde görürken birden akla hayale gelmeyecek, sığmayacak ve de absürd denilecek kadar ilginç öğelerin içerisinde buluyorsunuz. Kitaba başlarken ki tahminleriniz ile sona ulaştığınızda karşılaştığınız sahne arasında emin olun büyük farklar yer alacaktır. Yazara göre komik içeriğe sahip olması gereken yerler var muhakak kitapta ama bu komediden gülüp geçeceğinizi sanmayın.
Bir soygun, bir cinayet, soyguncular ve katiller arasındaki kalleşlik ve cehennemin sürüp giden kısır döngüsü. Bu kısır döngü bir ceza sistemi. En umutlu hallerden en umutsuz hallere bir geçiş ve bir kaçış var. Ve tekrar başa sarması kasedin. Tekrar umut, umutsuzluk ve tekrar...
İsmi, kapağı ve hakkında söylenenlerle beni çeken bu kitap; söylenen her şeyi sonuna dek hak ediyor ama gördüğüm kadarıyla hak ettiği ilgiyi görememiş okuyucular tarafından. Okuması, özellikle dipnotların kendi içerisinde anlattıklarıyla, zaman zaman zorlasa da ben ana konuya daha ilgiliydim ve akıp gitti. En başından itibaren okuyucuyu bir düşünme ve sorgulama sürecine itiyor. Bu, benim böylesi kitaplarda çok hoşuma giden bir şey olduğu için bir kağıda not ala ala okudum. Kitabı okurken tadınızı kaçıracak bir şeyden bahsetmeyeceğim, alınan bu notlar kitabın sonunda beni sadece gülümsetti.
Kitabın diliyle ilgili olarak, dönemin sansür ağından kaçabilmek için öyle güzel bir yol izlemiş ki yazar bunu takdir etmemek imkansız. Sahip olduğu mizah belki herkese hitap etmeyecek ama ben beğendim.
Kurgunun vardığı nokta ve her şeyi anladığınız an ise "Evet, ben gerçekten iyi bir yazardan güzel bir roman okudum" diyebiliyorsunuz, bence en güzeli bu.
Ve son olarak, önümüzdeki birkaç gün bisikletlere farklı bir gözle bakacağım kesin.
Yazar Flann O'Brien'ın, Joyce ve Beckett ile birlikte İrlanda'nın yetiştirdiği üç büyük yazardan birisi olduğu bahis mevzusu. Fakat Irish Times'da müstear isimle yazdığı köşe yazarlığına kendisini daha fazla kaptırdığından dolayı romanlarıyla adından fazla söz ettirememiş.
Öldükten sonra değeri biliniyor ve bu yıllar da post-modernizmin başlangıcına denk düşüyor.
Edebiyatın post-modernizm'e kapılarını açmasına neden olan hususlardan birisi de sansürdü. Sansürle engellenen yazarlar sürreal ve fantastik dünyalar yaratmışlardır. Bu fantastik dünyalar, devletlerdeki trajik olguları hedef alır. Yazarlar bu yolla kendilerini gerçekleştirirler. Bu romanında O'Brien, polisler üzerinden eleştirisini yapar.
Yazar, kahramanın ölü olmasının romanın sonunda anlaşılmasının edebiyatta o güne kadar görülmemiş olduğunu kendisi de dile getirir. Bu özellik de modern edebiyata dahil olmasını sağlayan bir yöndür bu roman için. Diğer bir ifadeyle trajik olanla komik olanın keskin bir çizgiyle ayrılamaz oluşu, modern romanların önemli özelliklerindendir.
Kendi yorumuma geleyim: Aslında modernleşen dünyada makineleşen insanı bisikletin temsil etmesi güzel bir örnekti. Ama ben sevmedim bu romanı. Kurguyu sevmedim, akışı sevmedim. Bazı dipnotlarla okuyucuyu kendinden uzaklaştırmayı daha sonra da tekrar kendisine hızla dönmesini hedefliyormuş. Bir romanda bu kadar Ali Cengiz oyununa gerek olmamalı. Olursa da beni çekmiyor kendisine. Etkileyici olmak burada devreye giriyor benim için. İster anlattığı olayla olsun ister bilinen bir olayı herkesten farklı anlatmasıyla olsun okuyanı esir etmeli roman.