İclal Aydın'ın okuduğum son üç kitabı beni gerçekten çok etkiledi, içtenlikle yazılmış üçü de, hemen içine çekiyor hikayeleri okuyucuyu bana göre. Üç Kız Kardeş, Kalbimin Can Mayası ve Unutursun... Üç Kız Kardeş; Türkan, Dönüş ve Derya'nın hikayesi, Unutursun; Samire, Yaşar ve Lorin'in hikayesi... Kalbimin Can Mayası ise bu altı kadının ve hikayedeki diğer kahramanların birleştiği bir kitap olmuş.
Bütün hayatlar birbirine çıkar. Büyük bir şehrin kimi sahile kimi yokuşa çıkan yolları gibidir ömürler. Bizi birbirimize düğümleyen yollar, derken tam da bunu söyler Gavras Bey.
Göçler, idamlar, istifalar, muhtıralar, öğrenci olayları, uçak kazaları, tanklar, yanılgılar, fedakarlıklar ve şarkılar içinde geçen yüzyılın Türkiyesi'nde, bir göçe direnen köklerin, ayrılığın, yoksulluğun, ölümün, direncin hikayesi..
Hacı Gavras Karamanlı, hikayenin en uzun yaşayan kahramanı. Hayatının tüm dönemeçleri, hikayeleri henüz bitmemiş bir ailenin üç kuşak kadınına çıkıyor. Birlikte geçirdikleri bir ömür içinde birbirleriyle kucaklaşamamış Samire, Yaşar ve Lorin'i ölümüyle kavuşturan bu yabancı kim?
Roman, aşk için giden, kalan ve ölenin hikayesi biraz da...
Keyifli okumalar...
