Adam, içindeki topraktan artık yeni bir filiz çıkmayacağına kanaat getirdiği için, kendisini bütünüyle beyhudeliğin kollarına bırakmış. Aslında bu onun hem hayattan öç alma hem de hayatta kalma yontemiymis.
Günleri cansizlastirmazsa, canından olma ihtimali varmış. Can, çıkmadan biraz önce, her zamankinden daha tatlıymış.