Aziz Nesin'in okudugum ilk kitabiydi ve evet pismanim bu kadar gec kaldigima. Gercekten efsane. 15e yakin hikayelerden olusan kitapta tabi ki her biri ayri guzellikte ama bazilari var ki ilk defa bir kitabi okurken gulmekten iki gozumden yaslar bosaldi. Ozellikle;
- Usulen
- Sinekler olmasa
- Uc gunde ingilizce (beni aglatan)
- Mu ni?
Hani gunumuz "komedyen"lerinden cem yilmaz "güldürürken düsündürmek olur muymus" gibisinden elestirmisti ya belli ki aziz nesin'i okumamis herhalde.
Hepimizin yasadigi, gordugu olaylari elestirerek gercek bir mizah ile okuyucusuna aktaran (ki zaten uluslararasi mizah ödüllü) gercekten etkili bir kalem.
"Insanlari o kadar, o kadar cok seviyorum ki, bu asiri sevgim yuzunden insanlarima kizdigim bile oluyor"
-Kendi Hikayem, 1968-