İçimizde paramparça olup ufacık kırıntılarına kadar bölünmüşken hayat, içimizdeki okyanusların en derininde boğulmuşken umutlar, içimizdeki yangınlar acımasızca alev almışken, içimizdeki tüm parçalar, tüm inandıklarımız, tüm dirençlerimiz, tüm dayanaklarımız, tüm çocukluğumuz paramparça olmuşken, içimiz yıkık bir savaş yerini andırırken, içimiz terkedilmiş bomboş bir şehirken, içimiz rüzgarlıyken, içimiz sessizken, içimizdeki depremlerden ve kıyametlerden sonra en ufak bir canlı belirtisi yokken nasıl oluyor da hala ruhumuz içimizde? Nasıl oluyor da kalbimiz hâlâ atıyor? Hâlâ nasıl nefes alıp, nasıl da direniyoruz hayata? Bakmayın gülümsediğime, bakmayın ayakta durduğuma, bakmayın dışarıdan normal göründüğüme. Ben paramparçayım. Ben yenilgiyim!

Uzaklardan Bir Yerden

P.

@pnar_aktss

06 Aralık 2022 01:15

Edebiyat

Kitap yazan şaire hayırlı olsun denmez, Geçmiş olsun denir zannımca.

Muhammed Said Zengin /

Uzaklardan Bir Yerden