...hepimiz her sabah , yüreğimiz aşka susamış , içimiz içimize sığmayarak yola çıkarız. Sonra yavaş yavaş ve hiç farkında olmadan aşkımız küçülür , kala kala geriye bir kül yığınının içindeki bir altın parçacığı kalır. H a y a t dediğin budur işte !
Sayfa 197