Oysa hatırlamak, geçmiş hayatlarımızın gölgelerinden başka bir şeyi getirmez. Dahası kulaklarımıza bir zamanlar duyduğumuz seslerin yankılarından başka bir şey taşımazlar.
"Siz kalabalıksınız, bense tek başımayım. Bana dilediğinizi yapabilirsiniz. Kuzu gece karanlığında kurda yem olabilir, ama kanı şafak söküp güneş doğana kadar vadinin taşlarını boyar. "
İşgal altındakilerin işgalcilere baktığı gibi acizler bozuk gözleriyle ölümü beklerken insanlık mutlu olabilir mi?
Barış nedir ey nazik İsa?
Karanlık ve soğuk viranelerde aç açık annelerin memedeki bebelerinin gözlerinde mi barış?