En Eski Vahşetin Çağrısı Sözleri ve Alıntıları
En Eski Vahşetin Çağrısı sözleri ve alıntılarını, en eski Vahşetin Çağrısı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kana duyduğu açlık her zamankinden daha güçlüydü. O öldüren, avlanan bir yaratıktı. Canlılar sayesinde yaşıyordu, kimsenin yardımı olmaksızın tek başına, kendi ayakları üzerinde, sadece güçlü olanın sağ kalabildiği, düşmanca bir ortamda utkunca yaşamına devam ediyordu.
Sayfa 93 - İthakiKitabı okudu
“Göçebe misali gelir eski özlemler,
Aşındırır alışkanlığın zincirini;
Uzun kış uykusundan tekrar
Uyandırır içindeki vahşiyi.”
“Vahşetin, sonsuz saatler boyunca örümceği ağında, yılanı büklümlerinde, panteri pususunda tutan bir sabrı vardır.”
Her şey karmaşa ve hareket halindeydi ve her an hayati tehlike vardı. Sürekli uyanık olmak şarttı.
Hayatın zirvesini imleyen ve ondan sonra yaşamın daha ötesine yükselemeyeceği bir esriklik anı vardır. Yaşamın çelişkisi öyledir ki, birisi en canlı halindeyken bu esriklik gelir ve canlı olduğunu tamamen unutturur ona.
"Günler birbirinin neredeyse aynısıydı."
Ya sahip olacak ya da sahiplenecekti, affetmek zayıflıktı... Öldür ya da öl, ye ya da yem ol, kanun buydu.