Ne vakit seni görmesem, yahut düşünmesem gönlüme, zihnime bir yokluk, bir karanlık çöker. Sanki canım, benliğim kaybolmuş da kendi kendime ecnebi kalmışım gibi olur. Sonra, birdenbire, hatırıma gelirsin, ölüm döşeğinden kalkmış hasta gibi, dünyalar benim olur.