Sevgili oyun yazarımızın yine çok sevdiğim bir tiyatro eserini okudum! Daha önce iki piyesini de keyifle okumuştum zaten. İngiliz edebiyatının ünlü kadın yazarlarından Jane Austen, Mansfield Park kitabında Shakespeare’a övgüler yağdırıyor… Şimdi okuduğum bu kitapta şu cümleleri görmek ne güzel bir tesadüf oldu!
“Düşünceleri, güzel sözleri öyle yaygın ki insan nereye dönse onlara değiyor. İçgüdümüzle kaynaşıyoruz Shakespeare’le. Azıcık kafası işleyen herhangi bir insan onun eserlerinden birini, iyi bir yerinden okumaya başlasın da akışına kendini kaptırmasın… dünyada olmaz!”
Kesinlikle katılıyorum yukarıda yer alan alıntıya! Venedik Taciri’nde ilk önce oyunu en son da önsözünü okudum. Kitapta bahsi geçen karakterleri ve yermeleri sebepleriyle açıklıyor çünkü. Oyunu bitirdikten sonra önsözü incelemek de daha hoştu bence. Yahudi ve Hristiyan karşılaştırmasının yoğun olarak yer aldığı bu eserde yine birçok alt mesaj var. Irkçılık, adalet arayışı ve anlayışı, kadın hakları gibi… Yüzeysel bir okumada bunları anlamak güç ama derin bir gözlem ile karakterlerin oyunda ki varoluş nedenlerini idrak edebiliyorsunuz. Ayrıca dediğim gibi önsöz üzerindeki açıklamalar da bu konulara açıklık getirmiş. Dostluk ve aşk üzerine kurulu bir kurgu var bu arada. Bir borç alma ve verme meselesi ile Yahudi bir tefeci olan Shylock’un inadıyla karşılıyoruz. Venedik’te yaşanıyor olay ve gelişmeler. Oyuna ait çok bilgi verip de kitaba olan ilginizi kaybettirmek istemiyorum. Oldukça kısa ve akıcı bir kitap zaten. Shakespeare sevginizi güçlendirmek ve yine hayran olmak için şans verilmesi gereken bir klasik bence. Kitaplarınız bol olsun.
