Diğer insanlara ölümüne boğucu gelen tozlu kitapların arasında nefes alabiliyordum yalnızca; kendimi insanca değerli, hayatıysa yaşamaya değer bulabildiğim biricik yerdi orası. Sadece zamanımı ve enerjimi değil, bütün benliğimi adamıştım edebiyat ve felsefeye. Bir nevi bir hayatta kalma çabasıydı belki de adayış. Okumak başka zaman ve dünyalara seyahat etmekti, yazmaksa kendi iç dünyama. Uçurumun kenarında kaleme tutunuyordum.
İlk kitabım Veraset bu şekilde ortaya çıktı: düşünce dünyanın sıfır noktası, yazarlık kariyerimin başlangıcı, kalemimin ilk hareketi...
