Yavuz hocamız bu kitapta kendi hayatından, aile fertlerinden, fikirlerinden, anılarından bahsetmiştir.Kitapta elitist bir hava içerisine girilmemiş, yazar halktan biri olduğunu göstermiştir.
Yaşlanmış ve yıllanmış insanların hayat hikayelerini okumak genç yaştaki okurlar için yön gösterici olmaktadır.Kendi rotalarını çizecek gençlerin daha isabetli davranmasını da sağlar.Fikirlerine katılsa da katılmasa da insanın kendi fikirlerini olgunlaştırmasında bu kitaplar çok önemlidir.
Kanser tanısı konulan vakaların çoğu kanser değil demekle milleti boştan yere kuşku sahibi yapıyor, bu sözüne katılmadım.Ayrıca 2050de 2 kişiden 1inin otistik olacağını söylemek için de ciddi verilere ihtiyaç duyulur, basit bir ekstrapolasyonla bu işin içinden çıkılmaz.
