Vietnam'a Sevgiler
Edita MorrisVietnam'a Sevgiler Sözleri ve Alıntıları
Vietnam'a Sevgiler sözleri ve alıntılarını, Vietnam'a Sevgiler kitap alıntılarını, Vietnam'a Sevgiler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Acı çekmeyenler acı kelimesini ne rahat kullanıyorlar...
Lütfen sizi rahatlatacak bir hayvan bulunuz. Bir köpek bile yalnızlık çeken bir insanın içini rahatlatır.
Hayvanları çok severim. İnsanın arkasından gülmezler.
Bayan, biz yanmış insanlar sevgiye öyle susamışız ki, bizi bir seven olsa yiyeceği bile unuturuz.
Kabalıktan tiksindiğim kadar zehirden bile tiksinmem.
Sayfa 18 - de yayıneviKitabı okudu
Savaştan nefret etmek! Savaşın acılarını duymamış bir yabancıyla konuşamazdım bu felaketi, onun için sol yanımı duvara döndüm, cevap vermedim. Gençken, bazen aylarca konuşmazdım! Şimdi sık sık haftalarca konuşmuyorum. Ama
sessizlik tedirgin edici olmaya başlıyordu.
Değil. Ama bu da on yedi yaşında başka bir kız, bu da napalmden yanmış. Bugüne kadar Vietnam'da on binlerce yurtsever-ucube yarattılar böyle. Çevirme başını. Şu resme bak, ahbap!
Biliyorsunuz, biz gençler aşksız yaşayamayız. Ama canavarlar yaşamalıdır; kimse «atom savaşının sırıtkan çehresini», «napalm savaşının sırıtkan çehresini» görmek istemiyor. Kabul etmeliyim ki, bu çok iğrenç bir şeydir. İnsanları tedirgin etmekte, belki de suçlu kılmaktadır.
Soru Japonya'da ve başka ülkelerde Vietnam savaşından benim kadar tiksinen insanlar neden eyleme geçemiyorlar, işlerini kaybetmekten korktukları için mi?
Bu gece o, Dan, bir nöbet sırasında yırtık gömleğini açtı. Minimini bir çocuk, şilteye çıkıp aç pençeleriyle Dan'ın göğsüne yapıştı. Dan'ın bakire göğsünden süt gelemezdi; ama çocuk, onun ılık derisine dokunur dokunmaz uyuyuverdi. Gözlerimiz çocuğun başının üstünden buluştu, bizim çocuğumuz diyerek. Dan'ın içtenlikle gülümsediğini ilk o zaman gördüm. Ama sonra göz yaşları süzüldü yanaklarından, göğsüne aktı; çocuk, susamış olduğu için, o göz yaşlarını içti. Kurban edilmiş Vietnamlı Dan'ların sütleri göz yaşıdır.
Ama ölmüş gibi değildim artık. Ah Dan, ikimiz de yaşamalıyız! Sen on yedisindesin daha, öğrencisin. Ben de yaşlı değilim. Biz Asyalıların ölme hakkından başka hakkımız yok mu?
Sol yanımda bir acı başladı. Bağırmaya başladım. Anne-Babam bir anda toz haline gelip yok olduğu için mi bağırıyordum, yoksa sol yanım çiğ et haline geldiği için mi, bilmiyorum.
Böyle bir şey yalnız uğursuz iblislerin aklına gelebilir. Ama sonra hatırladım ki, insanoğlu zaten uğursuz bir iblis olmuştur...
Tıpkı Japonya'da yaptıkları gibi, Vietnam'da da ucube yaratıyorlar - ellerinde olmadan değil, isteyerek. Düşünün bunu! Ve, Bayan, lütfen benim gibi olmayın.
Bana hatırlatılsın istemiyorum, hatırlatılmadan da yeteri kadar hatırlıyorum zaten.