Bir gece sabaha karşı
Pranga vurulmuş ellerimiz ve ayaklarımızla
Çıkarıldık idam sehpalarına,
Herkes tanıktır ki korkmadık.
İçimiz titremedi hiç.
Mezar toprağı gibi taptaze,
Mezar taşı gibi dimdik boynumuzu
uzattık yağlı kementlere.
Asıldık ey halkım, unutma bizi