Emile Durkheim diyor ki: "Bunca dinlerin yoksulluğun yararını ve değerini yüceltmesi nedensiz değildir. Çünkü gerçekten yoksulluk, insana kendi sınırlamasını öğreten en iyi okuldur. Bizi kendimiz üzerinde sürekli bir disiplin uygulamaya zorlamakla, toplumsal disiplini uysalca kabul etmeye hazırlar." Varlıklı bir kişi ancak kitap okuyarak ya da ailesi önayak olursa nedenselliğe ve prensiplere karşı tahammül edebilir. Oysa yoksul yetişen insanlar direk bu tahammülü öğrenmekle hayata başlar.