En Eski Yabancı - Şahmeran Gönderileri
En Eski Yabancı - Şahmeran kitaplarını, en eski Yabancı - Şahmeran sözleri ve alıntılarını, en eski Yabancı - Şahmeran yazarlarını, en eski Yabancı - Şahmeran yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gözlerim de ruhum kadar, avuçlarımda eriyen kar kadar, bu orman kadar soğuk muydu?
Sayfa 13Kitabı okudu
Pes edecek değildim, öylece kabullenmek kesinlikle bana göre değildi. Boğazımı kesmeye başlasa bile kurtulmak için bir şeyler yapmaya çalışırdım ama kabullenmek kesinlikle benim için kabul edilebilir bir seçenek değildi.
Sayfa 47Kitabı okudu
Tek istediğim kaçmaktı. Anlamsız olduğunu bile bile kaçmak. Uzaklaşmak istiyordum her şeyden, en çok da kendimden. Oysa soluk soluğu ona doğru kaçtığım geleceğim bile, geçmişin pençe izleriyle doluydu.
Sayfa 14Kitabı okudu
Oysa zaman bile yaşlanmıyor muydu? Bazen merak ediyordum: Herkesin dünü, zamanın tek bir anısıyken ve ufak bir anı bile geleceğe gölge düşürüyorken, insanlar gelecekte nasıl umut görebiliyordu?
Sayfa 16Kitabı okudu
Yağmur sonrası toprak kokusu... Ne zaman zihnimin içinden bir kâbus geçse, yağmuru ağırlayan toprağın o boğucu kokusunun yayılması gibi, anılarım da benliğime yayılıyordu. Bir beden, ruh tarafından terk edildiğinde hayaller de sahipsiz kalıyor, sadece beden değil, onlar da sessizce üzerlerine atılan toprağa karışıyorlardı. Bu yüzden, ölü hayallerin izlerini taşıyan o yağmur sonrası toprak kokusu bana her zaman boğucu geliyordu. Bu yüzden, kâbusları ağırladıktan sonra zihnimin içindeki düşünceler ölen hayallerimin yankısını taşıyor, geçmiş yine aynı gürültüyle zihnimi ele geçiriyordu.
Sayfa 40Kitabı okudu
Yalnızlığın belli bir hacmi yoktu ve bulunduğu ortamın şeklini alıyordu, yaşanılan ev ne kadar büyükse hissedilen yalnızlık da o kadar büyük oluyordu.
Sayfa 177Kitabı okudu
Kurallar ne olursa olsun erkekler hep aynıydı ve beyinlerinin büyük bir bölümü ancak PES oynamaya basıyordu.
Sayfa 127Kitabı okudu
Zaten sevginin varlığını hissedince diğer olumsuzlukların bir önemi kalmıyordu.
Sayfa 240Kitabı okudu
Varlığı ölümün notalarından can bulan bir melodi gibiydi, yılların bile yenemediği içimdeki o huzursuzluğu yok ediyordu.
Sayfa 259Kitabı okudu