Sözler ve Alıntılar
İbrahim’ e İshak’ı öldürmesini emreden ses ile bunu yasaklayan sesi nasıl ayırt edeceğiz?
Sayfa 23
Çerçeve içine alınan dehşet, etkisini yitirmiş dehşettir.
Sayfa 162
Şiddetli korkular kaybolunca canavarlar da kaybolur. Sevgi, korkunun kovulmasıdır.
Sayfa 84
Canavarların bize gösterdiği şey, fobilerimizi gizlemek için duyduğumuz maske takma arzumuzdur. “Tekrar tekrar kovsak, parçalasak veya uzay boşluğuna yollasak da, canavarlarımız gene gelir. Canavarlarımız daima bize bir şeyler göstermeye çalışır. Tek yapmamız gereken onlara kulak asmaktır.”
Sayfa 152
Başkasının ne zaman sahiden bizi yok etmenin yollarını arayan bir düşman, ne zaman kendi fobilerimizi yansıtan masum bir günah keçisi olduğunu nasıl bilebiliriz? Ya da bu ikisinin karışımı olup olmadığını. Her başkasının masum, her benliğin egoist bir imparator olmadığı gerçeğini nasıl açıklarız?
Sayfa 89
“İnsanlar temsillerden daima zevk alır… korkunç mahluklar ve cesetler gibi normalde görmekten ızdırap duyacağımız şeylerin kusursuz benzerlerine bakarken zevk alırız.”
Sayfa 108 - Aristoteles
Gerçek dünya daha dehşet verici bir hale geldikçe, insanlar da dehşeti gerçekdışı dünyalarda yeniden deneyimleme ihtiyacını daha derinden hissetmektedir. Peki niçin? Çünkü hayali olan, bedende dayanılmaz bir hal alan karanlığın yüreğine nüfuz etme olanağı sağlayabilir. Klasik Minotauros sagalarından, insan yiyen balinalara ve çocuk hikayelerinin basit tılsımına dek bütün canavar mitlerine duyduğumuz hayranlığın sebebi budur.
Sayfa 151