Tedirgin mizaçlıydı Sait. İçinin tedirginliği yüzünden okunurdu. Sevilmemişlerin, çok üzülmüşlerin, okumuşların tedirginliği... Bir balığın yüzüne baktığını düşünürdü Eleni, Sait'e bakarken.
Honos, kefal ya da sinarit gibi bir şeydi gözleri. Yorgun mavi... Oltaların ucuna gönüllü takılır, ölüp durmaktan haz alırdı sanki. Pis içerdi ama güzel severdi.
Sayfa 6 - Destek Yayınları