Arzu,“bir şey” (arzunun nesne-nedeni) onun “hiçliği”ni, boşluğunu cisimleştirdiği, ona pozitif varoluş kazandırdığı zaman “kanatlanır”. Bu “bir şey” de, ancak “yamuk bakarak” açık seçik algılayabileceğimiz anamorfotik nesnedir, saf bir surettir. Meşhur “hiçten hiç çıkar,
” düsturunu yalanlayan şeydir tam da arzunun mantığı (üstelik bunu yapan
tek şeydir): Arzunun hareketi içinde,
“hiçten bir şey çıkar”.