Yara Bende
Abdullah AtaşçıYara Bende Gönderileri
Yara Bende kitaplarını, Yara Bende sözleri ve alıntılarını, Yara Bende yazarlarını, Yara Bende yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
" Anlattıklarımın ne kadarı gerçek ne kadarı değil, bilmiyorum, ama sana yemin ederim ki hepsini en küçük ayrıntısına kadar yaşadım. Bunları hiçbir insana anlatamazdım, bana inanmayacaklarını biliyorum, bu yüzden sana geldim. Beni bir taş bile anlamayacaksa hiç kimse anlamasın zaten."
Everest YayınlarıKitabı okudu
"Devir nasıl da kötüye gidiyor. Mahallemiz ne yazık ki, o eski mahalle değil artık. Herşey hızla ve bizim etkimiz olmadan değişiyor. Demirin tuncuna, insanın puştuna kaldık, ağbimin okuduğu kitapların birinde geçiyordu buna benzer bir cümle. Geçen zamanı özlüyoruz durmadan, ah edip vah ederek. Bunun, canımı nasıl yaktığını bilemezsin. Böyle olunca ister istemez seni her zamankinden daha çok düşünüyorum, nasıl düşünmeyeyim, nasıl? "
Everest YayınlarıKitabı okudu
"Ona bakmak için gündüzleri birkaç kişi evine geliyordu ama geceleri bir Allah'ın kulu bile yoktu yanında. Yaşlılıkta aslolan gündüzler değildir, bunu da unutma e mi?"
Sayfa 40Kitabı okudu
İnsan, ancak
Yolunu kaybedip ve
onu tekrar bulduğunda hayatı öğrenirmiş.
Sayfa 49
Anlattıklarımın ne kadarı gerçek ne kadarı değil, bilmiyorum, ama sana yemin ederim ki hepsini en küçük ayrıntısına kadar yaşadım. Bunları hiçbir insana anlatamazdım, bana inanmayacaklarını biliyorum, bu yüzden sana geldim. Beni bir taş bile anlamayacaksa hiç kimse anlamasın zaten.
Sayfa 59Kitabı okudu
Başka birilerinin acılarını yüklenmiştim sanki ve bana ait olmayan hayatları yüreğim ve beynim parçalanırcasına öğreniyordum. Sahih olmayan bir membadan, hayatıma acı zerk ediliyordu ve ben başka hayatları da yaşadığımdan hızla yaşlanıyordum.
Sayfa 54Kitabı okudu
Çünkü babama göre, insan, ancak yolunu kaybedip ve onu tekrar bulduğunda hayatı öğrenirmiş.
Sayfa 49Kitabı okudu
"Dağın, taşın, ağacın, böceğin, kaplumbağanın ve suyun ucunda bir yerdi orası... Dağınık bir rüyanın içindeymişim o zamanlar; babamın gözlerinde, ellerinin değdiği yerde, kardeşlerimin sesinde, annemin gülümseyişinde biraz da masalmışım. Babamın yakışıklı, güçlü, gözüpek olduğu ve ölümün yaşadığımız o cennet gibi yere yolunun bir kez dahi düşmediği zamanlarmış da. Kar beyazı, alabildiğine uzun bir yelesi, opal taşı gibi renkli ve parlak gözleri, ince uzun bacakları olan bir atımız varmış ve ben o yıllarda olan biteni kendi gözlerimle değil, taşların, suyun ve biraz da bu atın gözleriyle görürmüşüm."
Sayfa 48Kitabı okudu
Kayaya, "Beni bir taş anlamayacaksa hiç kimse anlamasın, bu yüzden sana geldim," demiş, "şu yalan dünyada yolumu çok kez kaybetmişliğim vardır, sonuncusunda yolumu bulmam her zamankinden çok daha uzun sürdü. Hatta, saptığım yolda bile yeni yollara meylettim ve böylelikle bir değil aynı anda beş kez kayboldum. O uzun yollar ipe dönüştü de boynuma dolandı, nefesimi kesti. Herkes bir kez ölürken ben bu yaşıma kadar kaç kez öldüğümü bile hatırlamıyorum. Sonuncusu en kötüsüydü, öyle ki sevdiğim kadına bile ulaşamayacağımı düşündüm; yalan olmasın, düşünmedim aslında, çünkü yolumu kaybederken aklımı da kaybediyorum ben.
Şükürler olsun ki yolumu tekrar buldum bu sabah ve sevdiğim kadına sımsıkı sarıldım, ardından da sana geldim. Nasılsa senin yetişeceğin işlerin yok, birilerine söz vermişliğin, hastalığın, sıkılman yok, sırlarımı fısıldayacağın kimsen yok, dilinin çözülüp de konudan konuya atlayacağın yok, yalanların yok, her şeyden önce, herkesten az konuşur çok dinlersin sen. Bunları ancak sana anlatabilirdim, dinle beni.
Sayfa 47Kitabı okudu
Çünkü doğrular insanı farkında olmadan büyütürken ya da hiç olmazsa birer makineye dönüştürürken; hatalar, onun çocukluk sularında biraz daha kalmasını sağlayacak kadar iyilik doluydu. Çocukluğumun rengi solmasın, orada biraz daha istediğim gibi oynayayım diye, büyüklerimi üzecek yanlışlar da yaptım bu yüzden.
Sayfa 42Kitabı okudu
Yazısı, sahiden de çok güzeldi, ilk cümlesi hâlâ aklımdadır. "Gençlerin yaralarının merhemidir yaşlılar..."
Sayfa 25Kitabı okudu
O an, ne olursa olsun, insanın gördüklerini, dertlerini her yerde ve herkese anlatmaması gerektiği sonucuna vardım, ne var ki insan ancak böyle büyüyebiliyordu.
Sayfa 13Kitabı okudu
Bazen bir şeye gereğinden fazla bakmak, insana bir gerçeği daha gerçekmiş gibi gösterebiliyor ya da aslında hiçbir şey gerçek değil de biz arzuladığımız şeylere bir gerçeklik değeri katıyoruz böyle baktıkça.
Sayfa 7 - Everest YayınlarıKitabı okudu