daha açmamış çiçekler gibiyim
gözlerim kılıcım umudum kapalı
gün daha doğmamış ama doğunca
benden bir iz kalacak yaşadığım vakte
eski bir ırmağın izi
bir atın
yüreğimi durmadan zorlayan
düşlerimin iziyle yan yana
gece ne kadar büyüse
kuşatamaz senin sözcüklerini
senin taşıdığın karanlık
çünkü daha büyüktür geceden
çünkü daha uzaktır bakış
senin gözlerin soğumuşsa
geçip gitti yaraları ölmüş savaşçılar
yeni ürkmüş çadırlarla yağmurdan
yağmur geçip gitti kılıçlarında
surlarını aşıp yeni bir göğün
şehri yeni bir toprağa başlatan