Birşeyi hatırlamak ister ancak unutur; unutmak istediği bir şeyi ise hatırlar. Mutlu olmak ister ama üzülür; bazı şeylerin farkında olmamak ister ama hatırından çıkaramaz. Uyanık olmak ve farkında olmak ister ama unutur ve gaflete düşer. Bütün bunlar; onun mağlup ve boyun eğdirilmiş olduğunun delilidir.
Karıncalara, yerin içinde yuvalar kazmaları ilham edilmiştir. Yuvalarını kazmaya, oradaki toprağı çıkararak başlarlar. Sonra; topladıkları yiyeceklerden tohum ve hububat tanesi şeklinde olanları parçalarlar. Çünkü toprağın içinde onların filizlenmesinden korkarlar.
Allah hepimize kendisini bilmeyi, hidayet nuruyla nimetlenmeyi ve kendisine boyun eğip itaat etmeyi nasip etsin! Hepimizi keremi, cömertliği ve nimeti ile sevdiği kullarının arasına katsın! Şüphesiz; O, böyle kullarının dostudur...
Yarattıklarında tefekkür etmeyi ise,
sağlam gözlemlerde bulunup derin düşünen kullarının
kalplerinde (en küçük bir şüphe bulunmayan) yakîn
derecesinde bir imanın sapasağlam yerleşmesinin aracı kılmıştır.