Sözler ve Alıntılar
Birisi size günün sonunda öleceğinizi söylese ne yapardınız? O günü dopdolu yaşamaz mıydınız? Bir günü dopdolu bir zenginlikle yaşamıyoruz. Güne tapmıyoruz;
her zaman yarın ne olacağını düşünüyoruz, yarın bitireceğimiz kriket oyununu düşünüyoruz, altı ay içinde vereceğimiz sınavı, nasıl şeyler yiyeceğimizi, ne tür giysiler satın alacağımızı, hep yarını ya da dünü düşünüyoruz. Dolayısıyla hiç yaşamıyoruz; hep yanlış anlamda gerçekten ölüyoruz.
Sayfa 28Kitabı okudu
Yaşamanın ne olduğunu bilmiyoruz, ölmenin ne olduğunu da bilmiyoruz. Yaşamak diye adlandırdığımız şey, ara sıra haz duygusu olan bir eziyettir.
Sayfa 140 - Ayna YayıneviKitabı okudu
Sevgi ancak hiçlik var olduğunda, bütün dünyayı-'dünya' denen olağanüstü bir şeyi değil, yalnızca kendi dünyanızı, içinde yaşadığınız küçük dünyayı- yadsıdığınızda, aileyi, bağlanmayı, çekişmeleri, egemenliği, başarınızı, umutlarınızı, suçlarınızı, boyun eğişlerinizi, tanrılarınızı ve mitlerinizi yadsıdığınızda açığa çıkar.
Anlamak özgürlüktür, ama azımız özgür olmak ister.
Dünya sizin düşünmenizi istemiyor.
Bir makine gibi yaşamaktan öteye geçemiyorsanız eğitimli olmanın, okuma-yazma öğrenmenin ne anlamı var ki? Ama işte, anne babanızın istediği bu; dünyanın istediği de bu. Dünya sizin düşünmenizi istemiyor, keşfetme özgürlüğüne sahip olmanızı istemiyor, çünkü o zaman siz tehlikeli bir yurttaş olursunuz ve yerleşik düzene uyum sağlayamazsınız
yaşıyorken ölümü bilebilir ya da deneyimleyebilirsem, korkudan (ölüm korkusu) kurtulabilirim.
Hep yarında ya da dünde yaşıyoruz.