Hani çatlak bir kaburganın sızısı bir gün hissedilir, bir gün hissedilmez ya, onun gibi...
Eklemlerim sızlıyordu; paslanmış teneke adam gibiydim. Sessiz bir çığlık ciğerlerimi iyice açtı. Kulaklarım uğuldadı, kalabalığın gürültüsünü duymaz oldu. Görüş alanımdaki tüm renkler kayboldu. Bu ben değilim, diye düşündüm. Bu benim yerime geçen başka biri.