Yatakta On Beş Saniye
Deniz PınarSözler ve Alıntılar
Seni bulmam lazım...
Beni bulmanı beklemek ahmaklıktı zaten.
Korkulacak o kadar çok şey yaşadım ki... Korkularım bile korkar olmuş bu kalabalık korkuluklardan.
Anlatacak kadar diri değilim. Anlatamayacak kadar ölü de...
Bu karanlık çok fazla, biraz açalım ışıkları.
Hiç beyaz bir bulutu kuyruğundan yakalama ya da yağmuru bir kavanozda biriktirip saklama fırsatım olmadı.
Etrafımda yürüyen bedenler görüyorum. Sadece bedenler. Büyük alış-veriş merkezlerinin önünde bekleyen kalabalık, duraklarda akıllarından ne geçtiğini bilmediğim insanlar... Özeller mi? Hiç bir fikrim yok. Ama ben özelim. Özelim çünkü onlardan değilim. Özelim çünkü hiçbir zaman o davranışları, o bakışmaları, o tartışmaları yaşamadım. Evet eksiğim. En büyük eksiğim kalabalıkta. Kocaman bir yalnızım. Omuz hizalarımda bedenler. Benden habersiz, telaş içindeler. Derimin altına gizleniyorum hemen. Bedenime yalvarıyorum. Gösterme beni kimselere. Seni tanımazlar. Seni tanısalar da dönüp bakmazlar zaten.
İçimden kendi cenazesine ağlayan bir duvar, duvara ağlayan bir çocuk, çocuk olmak isteyen bir adam, bunun çelişkisine gülen bir kadın geçti.