'İşçi sınıfi' teriminin önce 'halk'a, sonra da 'iyi insanlar'a verilmesi, 'demokrasi', özgürlük', 'barış' vb. terimlere bile bile getirilen bulanıklıktır.
Dilsiz düşünce olmadığından, biçim yazınsal sorumluluğun ilk ve son tutamağıdır; toplum uzlaşmamış olduğu için de zorunlu olan ve zorunlu olarak yönlen dirilmiş bulunan dil, yazara parçalanmış bir koşul sağlar.