Yazlık
Gülse BirselEn Eski Yazlık Sözleri ve Alıntıları
En Eski Yazlık sözleri ve alıntılarını, en eski Yazlık kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Emine, asla fabrika işi bez kullanmıyor. Bilimin tüm nimetlerini bünyesinde toplamış nanoteknoloji mikrofiber akıllı bezler Emine’ye hitap etmiyor. O daha ziyade anılarımı bez yapmayı tercih ediyor. Hiç de sormadan. “Bezin deseni amma da benim o hediye tişörte benziyor,” derken, bakıyorum tişört çekmecede yok. Bir kere hesap sordum, “Ne edecek-sun eski şeyi yaa, o kada aliysun yenilerinu,” diye fırça attı.
Senaryo yazan robot çıksa benim ne ukalalığım kalır ne bir havam civam. Şapkamı önüme koyar geçmiş muhasebesi yaparım yeminle.
Aslında, vücut ritmi ne olursa olsun, çocuğun uyumaktan nefret etmesinin temel sebebi şudur: Erişkinliğin aksine, çocukken uykunun bir lüks, bir dinlenme değil, bir mecburiyet olması!
Şöyle de bir teorim var ki, çocuk beyninde “gelecek” kavramı henüz gelişmemiş olduğundan, sabiler anı yaşar, on dakika sonrasını düşünmezler. Bu yüzden bir oturuşta iki kilo kiraz yiyip kusarlar, evden çıkıp bilmedikleri mahallelere girip kaybolurlar, okulun üç sınıf büyük kabadayısının kafasına top atar ve kaçınılmaz sonuçlarla karşılaşırlar! Hepsini yaptım, oradan biliyorum!
Televizyon ekranıyla kitap-defter arasında bakışlarınızı dengeli dağıtın ki “Ders çalışmıyorsun, dizi seyrediyorsun körolası, git zıbar!” şeklinde nahoş bir an yaşanmasın!
Süt içiniz! Bu benim en başarılı olmuş yöntemimdir. “Bunun yatma saati gelmedi mi?” elektriğini alır almaz ya da İbrahim Kutluay’ın suratını televizyonda görür görmez anneden süt istenir, gelince sıcak istenir, o da gelince bu sefer içine bal, muz, çilek vesaire koyulması talep edilir. Sütü elinize alana kadar geçen vaktin üzerine, minik yudumlar alarak anneyi delirtecek kadar yavaş içeceğiniz bir saati de ekleyiniz!
Dokuz civarı en tatlı gülücükler ve en masum acıkmış suratlarla ablayı/anneyi ayartıp kek, puding, un helvası pişirtip yemeden yatmam diye yaygara koparınız.
Çaresiz kalıp odanıza gönderildiyseniz oturduğunuz evi iyi tanıyın. Benim odamın camı, karşı apartmanın tele-vizyonlu salonuna bakıyordu örneğin ve çok defalar Dallas’ı sadece görüntülerden takip etmişliğim vardır!
“Büyüklerin” işiniz varsa ne zaman evleneceğinizi, ev-lendiyseniz ne zaman çocuk yapacağınızı, hiçbir şey bulamazlarsa ne zaman kendi evinizi alacağınızı sormaları ve aldıkları cevapla asla yetinmeyip kendi özgeçmişlerini model olarak sunmaları kahrına katlanmak, yorgunluğunuzun sebeplerinden olabilir! Zira “Ben senin yaşındayken, ohooo, üç çocuğum vardı, müdür olmuştum, evimi yazlığımı almıştım da, yatırım için arsa bakıyordum,” şeklinde başa çıkması imkânsız iddialı cümleler havada uçuşur! “İyi de, o evleri kasabada almıştın, müdürü olduğun şirkette toplam 4 kişi çalışıyordu, çocuklardan sonuncusu da, hiç olmasa, memleket için daha hayırlı olurmuş” gibi gerçekçi cevapları da, ayıp olacağı için, mecburen ağızdan çıkmadan “gulp” diye yutmak, bünyeyi sarsar!
“Zemanının Tapu Tahrir defterine istinaden, arazilerin maliki biziz, fekat, efendim bunlar müruru zamana uğramış,” gibi heyecanlı hikâyeler anlatan bir grupla, kendini “Anane, cepten mesaj atıyorum, açamıyosun, Face’in de yoksa, twit atayım ama follow etmen lazım,” biçiminde ifade eden başka bir grubun, birbiriyle iletişim kurmasını sağlamak, gerekirse mütercim tercümanlık yapmak, tabiatıyla enerjiyi emen bir aktivitedir!
Bu vesileyle büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öperim. Elbette aradakiler yine havasını alır!
Merak kediyi öldürür derler, kedi sağlam, bana bir hal olacak!
Metro filan her yerlere ulaştı geyiği var. En son bir haberde gördüm, bizim havalı metronun içi, bir genç yerde gitar çalıyor, para topluyor filan, nassıl Avrupaii, nassıl Avrupaii. Ama istasyonun adı “Hacı Osman”, iyi mi! Şimdi bu şehirde mizah yapmayıp ne iş yapacaksın.