Yazsonu
Adalet AğaoğluYazsonu Sözleri ve Alıntıları
Yazsonu sözleri ve alıntılarını, Yazsonu kitap alıntılarını, Yazsonu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Günleri birbirine karıştırmamın, yüzyılları birbirine karıştırmamın bir önemi yok. Bir özlemin örenlerinde dolanıyorum.
Sayfa 183 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Ne kadar güzel
Bir yıldız,
Yalnız.
Beni yalnız
Yalnızlığım çoğaltır.
Sayfa 149Kitabı okudu
Bir kimse neden oltasını, içinde tek balık bulunmayan bir göle sarkıtır?
Sayfa 20 - Remzi KitabeviKitabı okudu
"Bir kimse, neden oltasını, içinde tek balık olmadığını bildiği bir göle sarkıtır?"
Sayfa 3 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Ne oluyorsa benim içimde oluyordu. Dışımdaki hiçbir şeye egemen değildim.
An, kendi ışığıyla düştüğü yerde, tam kendisi olarak gerçekleşir. Büyük bir dalganın, kumsalda her şeyin üstünü örtüp geri çekilmesi gibi geride yepyeni, öncekine hiç benzemeyen, el değmemiş bir yüzey bırakıp çekilip gider. O yeni, henüz hiçbir el ve ayağın değmediği kumsalın yüzeyi, başka bir dalgaya -bir anlık başka bir ışık çakımına- dek öylece, gözünü dünyaya ilk açmış bir çocuk bakışı denli saf, lekesiz kalır. Bir an. Artık çok şey görmüş, çok şey görmüş olduğu için de o sonsuz saflığı algılama yeteneğinden yoksun bulunan gözlerimiz, en kısa süreli çakışların gerçekler içindeki en yalın gerçeğini bir yanılsama olarak değerlendirir.
Neredeyse birbirimizi unutmuştuk. Birbirimiz için hiç varolmamıştık sanki, hiç varolmayacaktık!..
Sayfa 92
Şimdi çocuklar çabuk büyüyor -ilkyazlar, kısa sürüyor-, gençler çabuk öğreniyorlardı. Tek bilmedikleri, öğrendiklerinin yaşamdaki yeri değil mi? O kadar çok bilginin yaşam karşısında gerilemesi, yok olması, gereksizliğini haykırması çok acıydı.
Düşler kurmayı unutmuş bir insanlığın küçük, görünmez bir hücresiydim. Düşünden boşaltılmış insanlara umut şarkıları söyletiyorlar. Düşünden boşaltılmış yüreklerin çağırdığı her umut türküsü, kırık plaklarda tökezleyerek, cızırtılarla yansıyor. Hıçkırıkları çok andıran bir tınıyla yankılanıyor her yanda. Bir kaçış ve kendini aldatış oyununun milyonlarca güldürü maskesi altında, ağızların kımıldadığına, gözlerin baktığına nasıl inanabilirsiniz? O kalın maskelerin altında bir düşler dünyasının da varlığına nasıl inanabilirsiniz? Düş yoksa, umuttan nasıl söz açabilirsiniz?
Eksik olan, yaralayan neydi peki?
Biz kendi tarihimizin sahibi isek, onu dönüştürmek ya da bırakmak neden bir başkasını bırakmak olsun?
Tanrım, diyordum içimden, iyi yürekli insanların iyilikleri, beklenmedik yerde çıkagelen ilgileri bize yük olmalı mı?
Görülüyor işte, her zaman, her şey için pek çok olasılık var. Her şeyin kendi doğrusu için de.
bir yarını olsa bütün bunların, ufukta bir dirilik görebilse, kuşkusuz daha ağır yükleri kaldırabileceğini söylüyordu.