Yedi Kartal Efsanesi 1 - Zülfikar'ın Hükmü
Saygın ErsinEn Yeni Yedi Kartal Efsanesi 1 - Zülfikar'ın Hükmü Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Yedi Kartal Efsanesi 1 - Zülfikar'ın Hükmü sözleri ve alıntılarını, en yeni Yedi Kartal Efsanesi 1 - Zülfikar'ın Hükmü kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Demem o ki Niran kızım, dünya ile aramda bir tek engel var… O da "Ben"! Bunu fark ettiğim günden beri, yani neredeyse üç asırdır, elime silah almıyorum. Kudretim Hekim’den az ama korkuyorum kızım… Çünkü ben insanım. Bir kere vurmaya başladım mı sonunu getirmemekten korkuyorum. O bedelsiz zafer şerbetinden ilk yudumu almaktan korkuyorum… Artık elime kılıç almaktan utanıyorum. Yüzümü kızartıp hangi sefile vurayım onu? Benim dengim kalmadı kızım… Ben yeryüzünün en büyük kötülüğü olmaktan korkuyorum.
Sayfa 383Kitabı okudu
Bir de bana bak… Ben Lokman Hekim’in ilk talebesi Behruz Usta’yım. Ben Hector’un silah arkadaşı Truvalı Heraseus’um…. Kadim ve kudretli olanların hepsi ya öldü ya sürüldü ya da unutulup gitti. Geride bir tek Hekim ve ben kaldık. Hekim kendinden emin. Ama ben anadan doğmayım, İnsanoğluyum ve şüphedeyim.
Sayfa 383Kitabı okudu
Ocak şerrin kökünü kazımak için değil, yeryüzüne denklik getirmek için kuruldu. Denklik Niran kızım denklik… Kötülük denen şey denkliğin bozulmasıdır. İster adamın diline cehennem kelamını ver, ister eline Musa’nın asasını… Eğer dengi yoksa o kötüdür. Kötülük denen şey muhalefetsiz kudrettir kızım. Önce iyilik için vurursun. Vurdukça tatlı gelir, artık tatlı geldiği için vurursun. Zaferden vergi kesilmez Niran kızım… Vurdukça vurursun, sonra bir bakarsın adın iblise çıkmış…
Sayfa 382Kitabı okudu
Akıl… dedi kendi kendine. Zamanının kabusu olan bu adamı tanımlayacak tek kelime herhalde buydu. Akıl, Sabbah’ın her tarafında belli ederdi kendisini: gözlerinde, dilinde, ellerinde ve kaleminde. Sonra "inanç" geldi aklına. Ama delicesine bir inanç… Ve inançtan beslenen çelik gibi bir "dirayet" ve dirayetten yol alan bükülmez bir "disiplin" ve bütün bunların üzerini örten akıllara sığmaz bir "öfke"…
Sayfa 261Kitabı okudu
Demek insan güçlendikçe, kendi yalanlarına daha fazla inanır hale gelebiliyordu.
Sayfa 114Kitabı okudu
İnsanların akıllarından geçenlerle ağızlarından çıkanların bir olmadığını fark ettiğimde tiksindim ben konuşmaktan..
